Ölüler Konuşmaz Şiirleri - Şair Ölüler K ...

Şimdi ömrümün hazan mevsimindeyim,
Ayaz yedi dalım yaprağım,
Açmaz oldu mor sümbüllü bağlarım,
Ötmez oldu bülbüllerim,
Hayat sen benden çok uzaksın,

Gecenin karanlığında yürüdüm,
Yağan yağmura aldırmadan,
Ancak böyle saklıyordum,
Gözümden akan yaşları.

Gözyaşlarımı saklıyordum ama,

Burada geceleri ıssız soğuk ve karanlık,
Sokakları aydınlatan lambalarda yok,
Karşı apartmanında ışıkları yok,
Burası TUNCELİ Garipuşağı.

Geceleri uzun olur,

Sen gittin gideli gözyaşlarım,
Sel oldu yağmurlara karıştı,
Karlar yağdı yollarıma,
Şimdi sazım ağlar,
Mızrap ağlar tel ağlar.

Aşkını kalbime bir oya gibi işledim,
İnce ince harf harf kelime kelime,
Şimdi sen yokken silinmiyor,
Ölmeyince de silineceği yok be.

Hiç aklımdan çıkımıyorsunki

Ne sevgiden yana ne de aşktan yana
Hiç yüzüm gülmedi ki şu yalan dünyada,
Kimi sevdiysem olmadı,
Hep acılar ve gözyaşları bana kaldı,

Her sevdiğim beni vurdu da gitti,

Aşılmaz denen dağları aştım,
Geçilmez denen sulardan geçtim,
Fet edilemez denilen yerleri fet etimde,
Bir senin kalbimin fet edemedim.

Yıllarca gurbet ellerde süründüm,

Baş kaldırdı duygularım isyanda,
Hepsi seni sorar seni arar,
Nasıl baş ederim,
Hepsi birer ikişer firarda.

Nasıl anlatırım söyle onlara,

Yine dar geliyor buralara bana,
Sığamıyorum şu koca dünyaya,
Dipsiz kuyulardayım sanki
Sensiz nefes alamıyorum.

Zehirli gaz soluyor gibi,

Sarardı yapraklar döndü gazele,
Beni bırakıp gittiğin bu yerlerde,
Elimde sevdiğin çiçeklerle,
Bekliyorum bir gün dönersin diye.

Bıraksan şu kuru inadı bir dönsen,