kanayan bir dostluğun cinayetinde
git gide uzarken mesafeler
ve can çekişirken
yılların emeği
hangi acı ölçer,
sırtımdaki bıçağın derinliğini?
merhem olur mu, bu cennet gülüşün?
kırık bir plak gibi kanayan acılarıma.
ve açtırır mı, güneşi bir çicek gibi üstüme üstüme?
hep aynı yerde takılıp, düşen aklıma..
büyümesi lazım
demet demet bahar
avuç avuç gökyüzü kadar
apansız boy atan
saçları altın sarısı çocuklar..
Çok yalnızım çokluğun içinde.
Çok zor oluyor çokluğun içinde yalnızlık.
Ne beni bende ara artık
ne de uzakta.
Ben senin kalbindeyim,
sarıl bana
Ne kadar sıkılırsa sıkılsın,
yine de su kaçıran musluğun inadını getirdim- çünkü
bir küçük çocuğun ağlamaya hazır dudaklarına benzer bakışım.
Tutup elinden yalnızlığımı getirdim- çünkü
Onca kalabalık arasında bile tek başıma kalmışım..
gözlerim çarpınca dört duvara
bir kristal gibi dağılır mı
hasretin hatıramda
hayal perdesinde bir gölge gibi
birer cam kırığı olur mu yaşadıklarımızda mazi
sen beni her bakışta bir kitap gibi okurdun
bir gün hayal değil
sevmek seni utanmadan
ve bir gülü koklar gibi
içime çekmek seni korkmadan
ve saklamak seni
zamana inat
Dünya sirkinin doğurganlığı içinde
Tükettiğimin çokluğu ile artarken yalnızlığım
Ne garip!
Öylesine naif
Öylesine kırılganım
Değer karmaşasına refleks tepkiler verirken isyanım..
bir dem alayım sinende
zühd gibisin yanağımda
çeşmime eşktir yokluğun
postuma ten ruhumda..
daracık anlara sıkıştırıp
zamanı durdurup öylece
gelip dursa bir kasım akşamı
gözlerimizde
sadece
sussam sana baksam sadece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!