Okan Savcı Şiirleri - Şair Okan Savcı

Yanılsamalarla..
Tüm doğruları
Yanlış anlamalarla geçti
Bir kış daha..

Mevsimin kasvetli oluşu mu?

Çok değil
Daha dün
Çocuklaşmak geldi içimden..
Bira şişesini bırakıp
Bilyelerimi yuvarladım
Büyüdüğüm kaldırımlarda

Niye şaşırdın ki bu kadar
Perdeleri kapanmış bulacaktın elbette
Tamam aç haydi
Güneş girsin biraz odaya
Rakıyı dolaba koy bitiremedim gece
Türkü ağır geldi

“ Kap içinde su berraktır denizlerdeki su karanlık
Küçük hakikatin küçük lisanı vardır
Büyük hakikatin büyük sükutu” (Rabindranath Tagore)

Bak!
İstanbul’u temize çekiyor gözlerin…

Yer yatağında iki sevgili
Nerden baksan
Öğrenci evi
“kaloriferler pek yanmaz”
Uyarısına rağmen kiralanan..

Bir yararı olacağına inansam
Tutup ateşe vereceğim şu resimleri...
Sonsuz karanlıkta dahi,
Seni fark etmeyeceğimi bilsem
Çoktan kör ederdim gözlerimi....

Bahar bitmeden
Sen bitmeseydin,
Dünya öylesine dönerdi!
Ve hüküm sürerdi yeryüzünde
Hep aynı mevsim.
Nereden getirdin aklına ayrılığı?

Öğrenmiş olmalısın,
kendini özlediğin şu günlerde;
“bütün” kalmanın
ne kadar anlamlı olduğunu...
ki sen bölünmüşsün insanlara
her parçan ayrı yerde...

bir yağmur tanesi
yere indiğinde
ne kadar uzaksa
düştüğü buluttan,
ben de o kadar uzaklaşıyorum senden
her ağladığında....

Sana ulaşabilmek içindi,
Sevda yolunda yaşadığım bütün düşmelerim...
Hayata karşı girilmesi gereken kavgaydı aşk.
Girdim...
Senin yaralı düşlerin sokmuştu beni bu yola.
Sevmeye ne kadar da istekliydin