Gülten Öğretmen
Bir zamanlar çok büyük hayalleri vardı.
Koştu hayallerinin peşinden, hiç düşünmeden
Küçücük yürekler onunla koskocaman oldu.
O küçücük yürekler
Damlaya damlaya göl olup gönüller suladılar.
Yıllar sonra el öptüler, gönül aldılar.
Öğretmenim, biz sizden öğrendik hayatı, dediler.
Onlar dedikçe, iyi ki öğretmen olmuşum
Bahçıvan olup çiçekler yetiştirmişim, dedi.
Bir gün hastalandı,
Kardeşi iflas etti başka bir gün.
Babasını ansızın kaybetti.
Hayat arkadaşım dediği Harun abim
Hep destek oldu, şoför oldu umut oldu.
Yılmadı hepsi imtihandır, dedi.
Rabbim kemalimiz için vermiştir, dedi.
Şefkatli olmuş yıllar önce
Çalışıp durur gücü yettiğince
Hastalıktan, dertten kederden vakit bulunca- buldukça
Hemen gelir okula bir nefeslenir
Sonra gönlünce konuşur
Kayıt Tarihi : 4.12.2018 12:29:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!