Her Bir Öğretmen; Öğrencilerine: İç Alem Zenginliği Taşır! .
= 000.000.029 =
Her Bir Öğrenci; Öğretmenlerine: Sevgi ve Saygı ile Ulaşır! .
Ufkumuzda Doğan Yeni Bir Düşünce; Yeni Bir Hayata: Müjdeci! .
= XIV =
Öğretmenlerimizin cömertlikteki paylaşımı öğrencisine huzur! .
..
Her Bir Öğretmen; Öğrencilerine: İç Alem Zenginliği Taşır! .
= 000.000.028 =
Her Bir Öğrenci; Öğretmenlerine: Sevgi ve Saygı ile Ulaşır! .
Ufkumuzda Doğan Yeni Bir Düşünce; Yeni Bir Hayata: Müjdeci! .
= XIII =
Öğretmenlerimizin cömertlikteki paylaşımı; öğrencisine umut! .
..
ÖĞRETMENLİK
Ben kendimi disipline vereceğim ben
Ben bir öğretmenim anladınız
Ömrüm geçti öğretmekle
Kimi zaman mutlu oldum bir kelime öğrettim diye
Kimi zaman mutsuz
..
Cinayet
Üçüncü sayfa haberleri
Ekmek bıçağı kurşun cinnet
Aşk acı kader
Vesikalık fotoğraf
Geçim derdi gecekondu
..
öğrenci evlerinde
soğuk duvarlara sırtımızı dayadık seninle
bizi verem yapan bu değildi
ardına bakmadan giden, umudumuz
sevgilimizdi.
ikimizde ağır yarlıydık, ikimzde aşık
sevgimize vermediler karşılık
..
Açık öğretimliler yeni yılınız hayırlı olsun,
Yeniden okullu olan arkadaşlar, dostunuz olsun.
Kalbiniz mutluluk, sevgi ve heyecanla dolsun.
Zihniniz, bahtınız ve yolunuz hep açık olsun.
Anne, baba, kardeş, sevgililer, eşler,
Yüreklerini doldurur özlemle, sevgiyle.
..
O KIZDAN ŞİMDİ HATIRA
O kızdan şimdi hatıra
Çıplak bacakları kaldı
Öğrenci miydi neydi bilinmez
Benim diyen dansözlere taş çıkartır
Gözleri göz değil engerek sanki
..
İSYAN DİYE EZDİLER
Kim demiş ülkemizde, insan hakkı var diye?
Araştırma yapalım, soralım ahaliye.
Dediğim çıkmaz ise, canım size hediye,
Çıkarcılar çıkara, bir olup birleştiler,
Hak-hukuk isteyeni, isyan diye ezdiler.
..
Okulumuz adına yapmış olduğumuz Avrupa birliği Erasmus Plus projesi kapsamında “Avrupa”da SAP F1 Muhasebe programı stajı”nedeniyle on beş gün, kırk öğrenci ile beraber Almanya’da bulunma onuruna eriştik. Bu yüzden izlenimlerime Almanya”da Eğitim konusuyla başlayacağım.
Almanya’da eğitim 4+3+3 olmak üzere on yıldır. En zor olan okul kademesi üç yıl olan lisedir. Liseyi başarıyla bitiren öğrenciler sınavsız istedikleri üniversiteye yerleştirilmektedir. En çok merak ettiğim acaba Alman Tarih kitapları Türkler için neler yazmışlar sorusuydu. Öğrendiğim kadarıyla Almanlar 1. dünya savaşında kendilerinin yenilmesi ile Türklerinde yenilmiş sayılmasına ve Atatürk’ün başarılarına’da tarih kitaplarında yer vermişlerdir. Ama en çok Hitler ve onun diktatörlüğü üzerinde tarihlerini şekillendirmişlerdir. Hitler döneminde Yahudilere karşı yapılan mezalim ve soykırımın tarihlerinin en önemli konusu olduğunu ve tarih kitaplarında sürekli olarak bu dönemin kötülüğünden bahsedildiğini öğrendim.
Öğretmen maaşları 2.500 ile 4.500 Euro arasında değişmektedir. Ancak Almanya’da hayat çok pahalıdır. Bir küçük pet şişe suyun 1 Euro yani 3 TL olduğunu düşünürseniz ülkemize göre alım gücünün varlığını ama fiyatların da yüksek olduğunu görürsünüz.
Alman eğitim sistemi daha çok araştırmaya dayalı ve öğretmenlerin ders anlatmaktan ziyade rehberlik yaptıkları bir öğrenme şekline odaklanmış durumdadır. Öğrenciler dersleri araştırarak somut hale getiriyor ve öğretmenlerde öğrenci beceri ve araştırmalarını değerlendirerek yanlışlarını belirleyerek düzeltmelerini sağlayarak öğrencilerin öğrenmelerini sağlıyorlar. Yani bizdeki gibi düz anlatım metodu yerine yaparak ve araştırarak öğrenme ön plandadır.
..
“Anıları, dostluğu, bağlılık denilen duyguyu bir çeyiz gibi sandıkta saklamak da güzeldir. Ama en çok aşkı korumak gerekir Afife. Korunmayan aşk bozuluyor, çürüyor ve çabucak yok oluyor. Ardında kötü kokular ve çirkin görüntüler bırakarak...”
Romain Gary, Afife Pirî’ye bunları söylemektedir, ondan ayrılmak üzereyken. Aralarındaki büyük aşktır ve çok “sevdiği” için Afife’den ayrılacaktır. Gerçi “vuslat” yeni olmuştur ama... Böylece aşk sonsuza kadar yaşayacaktır. Nitekim birkaç sayfa sonra gerçekleşen fizikî “ayrılık”ın ardından Afife’nin de zihinden şunlar geçer:
“Hiç bitmeyecek bir aşka sahip tek kadın oluşumu düşündüm. Sevinç ve hüznün hızla yer değiştirerek büyüyüşünü izledim yüreğimde. Ertesi gün yazacaklarımı, çizeceklerimi, okuyacaklarımı ve seveceklerimi düşündüm. Daha ertesi gün, ertesi gün ve ertesi gün...”
Romain Gary ile Afife Pirî, Buket Uzuner’in Balık İzlerinin Sesi adlı romanının “başkişi”leri. Romanın başında, yirmi bir yaşındaki Afife ile olgunluk çağının sularında yüzen Romain arasında ilk karşılaştıklarında hafiften bir “elektriklenme”olmuş, sonra bu duygu akışı hızla genişleyerek büyümüştür. Göle atılan bir taş gibi!
Bir Çeşit Yeni-Ütopya
Balık İzlerinin Sesi1992’de yayınlandı ve yazarın ikinci romanı. İronik, mizahî, “hınzır” ve zekice kaleme alınmış ve bir anlamda da bir yeni-ütopya. Öncelikle, kısaca da olsa normal/normallik’ten söz etmek gerekir. Romanda bir metafor olarak kullanılıyor. Zaten yazarın kendisi de o zamanki çeşitli söyleşilerde bunu belirtiyor. Roman kişileri normal olmayan “seçkin”lerdir. Aralarında insanlık tarihinin dehaları, ya kendileri ya da torunları, yeğenleri, uzak akrabaları olarak vardır. Kurmaca olduğuna göre, romanın kendi öyküsü içinde bunları bir soy sürdürücü olarak değil, işaret edilenin kendisi olarak da pekâlâ düşünebiliriz.
..
HARPUT TARİHİ
Harput, Elazığ ilinin eski yerleşim bölgesıdir.
Tarih kaynakları Türklerin Anadolu ya MÖ. 2000 yıllarından
itibaren geldiklerini yazar. Fahrettin M. KIRZIOGLU, bazı oğuz
boylarının M.S. 4. ve 5. yüzyıllarda Doğu Anadoluya hakim
olduklannı ve Haıputta bir beylik kurduklarını Dede korkut
..
Hoca camide...
Öğretmen okulda...
Abla gönüllerde...
1967-68 öğrenim yılı... Dile kolay, tam 35 yıl geçmiş aradan. O yıllardaki olaylar bir duman perdesinin arkasına saklanmaya çalışıyor. Ama nedendir bilinmez, bazı isimler, tarihler zihinlerde kaybolmamak için inatla direniyor.
Giresun Lisesi'nde öğrenime başladığım yıllardı. Edebiyat öğretmenimiz Feride Hanım ya bir yada iki derse gelebilmişti. Sonra eşi olan okul müdürüyle birlikte tayinleri çıkmıştı. Liseye yeni geldiğim için kendileri hakkındaki bilgim de yalnızca yaptığı veda konuşmasıyla sınırlıydı müdürümüzün. Söylediği birkaç söz belleğimde alçak gönüllü bir insan izlenimi bıraktı; 'Beni iyi bilen iyi bilsin, kötü bilen kötü bilsin...'.
..
Behçet Necatigil,
çalışma odasına çekildiğinde
evde yürüyen kedinin ayak sesleri duyulurdu.
1.
1970 Yılının Eylül ayı..İstanbul Atatürk Eğitim Enstitüsü. Fikirtepe. Padişah V.Murat'ın av köşkünün bahçesi.. Bugün İstanbul Atatürk Fen Lisesinin bulunduğu alan..Daha önce girdiğimiz sınava yuvarlak bir sayıyla bin erkek, beş yüz bayan başvurmuş.. Alınacak yatılı öğrenci sayısı beş erkek, beş bayan.Bin erkekten beş kişinin arasına girmek, benim gibi taşradan gelmiş biri için çok zor. Önce yazılı bir sınava katıldık. Sınavda sanırım yüzün üstünde öğrenci var. Sınavda en başarısız bendim belki de..Ne Divan Edebiyatı, ne de dilbilgisi..TÜRKÇE ÖĞRETMENİ olmak için sınava giriyorduk.
..
Kimi onunda, kimi on beşinde
Hepsi de Hz Kuran’ın peşinde
Kül oldular lam bir ateşinde
Aladağ’da yandı kızlarımız
Son olsun artık acılarımız!
Yine hep bilindik hikâye
..
'Çoğunluğun yaptığı mutlaka doğrudur
Her insan çoğunluğun yaşadığı gibi yaşamalıdır'
Hayır arkadaş hayır
Bak! birçok ülkede çoğunluk sigara,içki içiyor
Komşuda bazı akşamlar
Saatlerce onun bunun dedikodusunu yapıyor.
..
Kızılay
Çaresizlerin yardımına koşar, her zaman Kızılay
İnsanların dertleriyle, yakından ilgilenir Sevil ay
Hayır kurumlarında, ömrünü tüketir Sevim ay
Sana muhtacız, sensiz bu dünya olmaz, Kızılay
..
Hediyelik pek-çok çeşit; Reyon’da,
Gülün; her rengi var, sağı- solunda,
Çamların bol, bin-bir çeşit yolunda,
Trabzon Parkısın; Üniversite...
Dünyâ’da her dilden, insan var sende,
Uzak- doğu öğrenciler; kalbinde,
..
İki yakalı,tek boğazlı
Boğaza al al bir şal
Üzerine ipekten işlenmiş
Ak yıldızlı bir hilâl
Hilâl kent olmalı
öğrenci gömleği
..
İlim, bilim, irfan ile bir eğitim yuvası,
Elli yıl kaldı geride, kökleşti tecrübesi,
Atatürk’ün izinde; çağdaş demokrat ülküsü,
Elli yıllık bir gurur; Ege Üniversitesi…
Ege’nin, İzmir’in, bağrında yanan, bir meşale,
Tecrübesini birleştirince, eğitimiyle,
..
Ülkemizde ve dünyada eğitim bir ülkenin ilerlemesi,kalkınması,ayakta durması için olmazsa olmazların başında gelir. Toplumları geçmişiyle yarınlarına daha emin adımlarla taşımak için eğitimin çok önemli misyonu vardır.Bu misyonun devamlılığı için eğitim her zaman taze kana ihtiyaç duyar.Bunu da kendisinin geçmişten bu yana yetiştirdiği bireylerle gerçekleştirmeye çalışır. Bireyler farkında olsun ya da olmasın formal ya da informal bir şekilde eğitime katkıda bulunurlar. Eğitim yaşı formal anlamda belki 36 aya kadar düştü ve 3 yaşından sonra belki yaşam boyu eğitim programlarımızıda dahil ederken hayatımızın büyük bir kısmı eğitimle geçmekte. Ülkemizde İlkokul,ortaokul,lise,lisans,yüksek lisans,doktora eğitimi tamamlandıktan sonra bu aşamaların herhangi birinin ardından iş hayatı başlamaktadır. Eğerki öğrenci bu aşamalarda büyük başarı gösterirse belkide yurtdışına gitmekte ve dünya sıralamasında üstlerde olan üniversitelerce "beyin göçüne" dahil olmaktadır,burda yatay bir beyin göçü yaşanmıştır. Yatayda yaşanan bu beyin göçü geri dönebilir,gittiği yerde daha donanımlı olup yuvasına dönebilir,kendisini olabildiğince üst seviyelere taşıyabilir ya da bir aşamada sistemden kopup başka bir hayat yaşayabilir. Zaten bu seviyeye geldiyse kopması düşük bir ihtimal gibi...
Gelelim dikey beyin göçüne. O kadar eğitim alıp teog,lys,kpss,ales,yds girip bölümü,mezun olduğu üniversite ne olursa olsun. Bu sınavlarda başarı elde edemeyen birey,hayatının başlamasını hep ertelemiştir.Zaten başlayacak gibi durmuyordur. Matematikteki dikey eksende gibi aşağı yukarı hareket eder,davamlılık,kararlılık göstemez.Hep pişmanlık yaratır geçmiş tercihleri;keşke daha düşük bir puanlı bölüm yazsaydım da atansaydım diye çünkü yüksek puanla öğrenci alan bölümlerden mezun olan çoğu aday şuan işsiz ve iş beklemekte.eeee ister istemez insan beyni hemen kıyaslama yapabiliyor,benden daha düşük puanla yerleşti ama hemen iş sahibi oldu bense kpss 10 kez girdim olmuyor,alım az puanlar yüksek. Bu şekildeki gibi mezunlara verilen ilk tavsiyelerden biri "özelde çalışsana", oluyor. Özelde özel kölelik yaptırılmak isteniyor ve aday bunu son çare olarak görüyor.Dİkey beyin göçü bireyi hep en derinlere,eksilere,depresyona,tükenmişliğe ve hatta örnekleri çok ihtihara kadar götürebiliyor. Madem 20 yıllar boyunca eğitim almış bireye çıkışta diplomasıyla birlikte iş vermeyecektiniz, neden 20 yıl meşgul ettiniz. Tabikide kendi tercihi bu ama bir zahmet eğitiminin karşılığını da bir nebzede olsa veriniz.
Osmanlı Devletinde Tarhuncu Ahmet Paşa öncelikle devletin geriye doğru on yıllık harcamalarıyla ilgili bir araştırma yapmıştır. Bu araştırma sonunda devletin yıllık gelirleri ile giderinin ne kadar olduğunu yaklaşık olarak hesaplamıştır. Böylece devlet gelirleri ile giderleri arasında denge kurarak denk bütçe yapmayı planlamıştır. İlk kez modern anlamda bütçe hazırlamış, gelirlerin 24 milyon, giderlerin 25,5 milyon altın olduğunu tespit etmiştir.Bütçe açığının saray masraflarının çokluğundan ve lüzumsuz hediye ve bahşişlerden kaynaklandığını görünce, bunları azaltmaya çalışmıştır. Bu çalışma hep hoşuma gitmiştir Tarhuncu Ahmet Paşa ne güzel yapmış,belkide herkes ayağını yorganına göre uzatmış, Devlet bir nebzede olsa toparlanmıştır.Şimdinin teknolojisi,bilgisayar çağı,ilerlemiş eğitim seviyesi ve yüksek kültürü düşünüldüğünde acaba diyor insan çok mu zor denk bütçe gibi bir çalışma yapılarak eksiğimiz fazlamız nedir?, şu bölümlerden,şu işlerden önümüzdeki 10 yıl alımlar az olmalı,gençlerin bu mesleklere yönlenmesi ihtiyaçlar doğrultusunda kısıtlanmalı. Ama nerde? Artık elini sallasan herkes üniversite mezunu,bu anlamda eğitimin denkliğide hesaplanamz mı? Mesela bir A mesleğinden 5000 kişiye ihitiyaç varken 30.000 kişiyi mezun etmenin mantığı nedir. Her mezun iş bulmak zorunda değil diyor bazıları ki bunu diyenlerin zeka seviyesi tartışılır.25 yaşından sonra çaresiz, boş boş gezen diplomalı işsizler,ailelerine karşıda mahcup olmakta,hayatının en önemli yaşları 20li yaşlar çok sıkıntılı geçmektedir. Artık hayat 30-35 yaşında başlamaktadır.Dikey beyin göçüyle 20 yıl aldıkları eğitim yavaş yavaş dibe vurmakta ve bu gençlere eğitim veren öğretmenlerinin,doçentleri,profesörlerinde verdiği eğitim boşa çıkmış olmakta.
Sahi biz niye eğitim alıyoruz, eğitim-öğretim ortamları niye var?
..
Mayis penceresinde sagnak ve gökgürültülü yagmur
Düsen iri damlalar desip delen gökleri topraga döküp bosaltirken
Sirtinda kirmizi gocuk bacaginda mavi don omzunda capraz canta
Akli dünyanin derin bir yerlerinde adimlari islandikca kaldirimlara saplanan
Sopsoguk bir gölge gibi yagmur degdikce ciplak dallarin
Elektirik diregine yakinligini siginip dönen dolanan
Coktan gecikmis bir otobüsün ne geldigi var ne gelecegine
..
Futbol günümüz dünyasında en popüler spor dalı olmayı açık ara sürdürüyor. Başka başka sporlar, boks gibi, basketbol gibi, atletizm gibi, zaman zaman tahtını zorlasa bile, onun seyirci potansiyeline ve insanları çekiciliğine çok da fazla yaklaşamıyorlar... Kazanmak her zaman gurur veriyor tabi ki sporda da başka başka şeylerde de... Son zamanlarda fanatiklik aldı başını yürüdü... Bu sadece bize özgü değil, bütün dünya da fanatizm futbolu, futbolcuyu ve seyirciyi avucunun içine aldı... Rakip takımın futbolcuları ve seyircileri adeta düşman bir ülkenin askerleri gibi gözüküyor öbür takımın taraftarlarının gözüne... Oysa böyle mi olmalı? Hani spor dostluk ve kardeşlikti... Hani sağlık ve zindelik için yapılıyordu bu spor ve onun bir şubesi olan futbol...
Bu gün futbol piyasası dev bir endüstri artık. Ülkeler ve o ülkelerin öne çıkan takımları hem bu işten milyarlarca dolar para kazanıyorlar hem de ülkelerinin reklamını, tanıtımını yapıyorlar... Biz Türkler ise yıllardır başarıya aç olduğumuz için, kazandığımız her başarı gözümüzde büyüyor ve adeta efsaneleştiriliyor, hem basın hem de halkımız tarafından... Hatırlarsınız mutlaka, Puşkaşlı Macaristan'ı elli sene önce 3-1 lik skor ile yendiğimiz galibiyet yıllarca kutlandı, basında ve her yerde konuşuldu durdu...
Eski zamanlarda maçlara giden büyüklerimiz anlatırdı, seyirciler karışık oturduğu halde hiç kimse de birbirine yan gözle bakmaz, kötü söz de söylemezmiş... Şimdi öyle mi? Maç bittikten sonra, cadde de bile rakip takım taraftarlarını görseler hemen paça kasnak dalıyor, dövmeye kalkıyor arkadaşlar. Neymiş, efendim üstünde Galatasaray forması ya da Beşiktaş forması varmış... Yapmayın arkadaşlar, hepimizi bu ülkenin vatandaşıyız. Milli maçlarda, var mı Galatasaray ya da Beşiktaş ayırımı?
..
Okulun demirbaşları durur karşında,
Üçü de olabilir tabi listenin en başında,
Mesleki tecrübelerini sorarsanız eğer,
Üçü de yolun yarısında 30-40 yaşında…
Sağda Türkçe Öğretmeni Orhan Duman,
Ooo cesaret verir, güç katar dik durman,
..
Yazılı sözlü sınavlarında.
Canımıza can katan kopya.
Çalışmasan olmaz kafalarda.
Çalışanların hatırlaması, kopya.
Bilmeyene ne denirse densin.
..
