O DA YAŞAMDI
Bilmem ki, nerden başlasak! ?
Umutlara, yoksa hayale mi ağıt yaksak,
Mevsimlerden nev-baharı anlasak,
Haftalara, yoksa aylara mı ağıt yaksak.
İnsan…
Bitmiyor ki, yazmakla, anlatmakla,
Duygulara mı yansak, düşlere mi?
Deryaya düşen bir damla olmakla,
Değişmiyor derya, değişen insan.
Bir müjdedir yaşam, şu ölümlü dünyada,
Zaman ölüme koştu hiç durmadan
Hayaller asılı kaldı bir duvarda
Gülerken ağladığımızı…. Gördü Yaradan,
Çığlıklar ve duygular karanlıkta kayboldu,
Kaybolmayan bir şey vardı…
O da yaşamdı.
10.09.2002
Emin KEVEN
Kayıt Tarihi : 30.11.2006 12:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!