Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Dayanamıyorum sensizliğe
Üşüyen ellerimde ağlıyor yalnızlığım
Seni soruyorum sabahlayan yıldızlara
Soruyorum seni doğan güneşe
Susuyor yıldızlar
Işığını kesiyor güneş

Dört yanımı sardı duvar
Aşamadım sensizliği
Bakışım dondu yoluna
Alışamadım hasrete

Kurudu gönül pınarım

Beni en çok şiirler anlar
Her biri yar dokunuşlu
Her biri güneş yaldızlı.!

Kaybolsam da geçmişinde
Sesimde son söz olsan da

Gözlerimi açtım dünyaya
Künyemi yapıştırdılar bağrıma
Kokum rengim bakışımda
Ağladım çığlık çığlığa
İstemem bu adı dedim duymadılar

Sardı beni kül eyleyen bakışın
Sonbahar yaprakları dökülse de aşka
Irmak olur içtiğim aşk şarabı
Başımı dayarım dağlara taşlara
Çöker dumanım çıplak dağlara
Sevdamla açılır kır çiçekleri

Suskunluğuna dalmak istiyor gözlerim
Gözlerinde düş olmak için
Geceye dalıp uykuna yatırmak istiyorum güneşi
Sen benim lügatsız kitabım
Bitirelemediğim mektubum
Yazılmamış romanımsın

Suskunluğun bakışında yıldızlar
Kaydı tek tek seni taşıyan bahtsız gönlüme
Ayaz geceler düştü yüzüme
Anlattım seni sana, seni yarınlara
Çırpınışıyla düştü sineme
Işıyan yağmurumda ıslak ellerim

Adın dilimde saat gün ayrımı 24
Ne bulut kalır üzerimde ne duman.
Sen ve ben
Milad sıfır
Önümde yol yorgunu zaman
Arıyor tayfını

Susturulmuşluğun uyuşukluğu
Yapışma zihinlere karabatak gibi
Farkındalığın farkına ağlarken toprak
Söktüğümüz dişler battıkça batıyor
Şaha kalkıyor özgürlüğe kan verenler

Eksik kalmış şiirimin son dizesi
Su ülkesinin mavi düşü
Gözlerine düştüğüm anda
Kayboldum bakış ummanında
Serin sularda üşümemek için
Tutundum düşlerine deniz kızı