Nurten Tarım Şiirleri - Şair Nurten Tarım

Unuturum dedim unutamadım
Boğuldum anılardan kurtulamadım
Hayalin sürükledi çıkmaz sokağıma
Uzattım elimi tutmadın
Feryat ettim duymadın
Umutlarım dökülüp saçıldı

Güneş farklı bu gün
Cazibeli bakışı uzanır ufka
Kıvrak edayla sokulur gecenin koynuna
Sarı elbisesini giydirdi dağlara
Gurub vakti sundu sevdama kızıl güller

Kıyamam koklamaya korkarım solarsın diye
Dayanamam gözyaşına kadeh olur buselerim
Acımı serdim geceme hain beklemede hüznüm
Günahların aksın bana çiçeğim diye takarım
Nefesim solur hasreti silinemez kaderimsin
Vuslat süzülür düşüme düş nehrim aksın ruhuna

Eser boran silinir ayak izlerin
Hoyratça saldırır kar fırtınası
Havam bozlak düşersin gün ortasına
Dolanır dolaşır günler dönüşüm sana
Özlemine susuz kalır gönül deryam
Sıla gelini umutlarım yelken açar

Dili olsa idi mezar taşının
Çiçeksizliğin dikenleri batar mıydı
Geri dönülmezliğin soğukluğuyla
Sarmalar mıydı çınarları hasretler

Ömründen çalınan yaşam mı toprağımda ki nem

Gecenin koynunda
Sessizliği örtme üzerime
Korkutur ayazlar beni üşürüm

Gurbetlik hüzün yumağı
Sensizliğini örtme geceme

Unuttuğunu sandığın anda
Uçur bir uçurtma gel yanıma
Yangınlara düştüğün anda
Hatta uyumsuzluk uykusunda
Dokun siyahın gizemine
Dokun gecenin notlarına

Güz gönlünü avutmaz göz suyu
Minicik başında tepsi tezgahı
Halka halka yaşamın çaprazı
Tezgah yastığında binlerce düşü saklı
Susam kırıntısına benzer yaşları

Yağmura soruyorum
Anlattığın nedir diye
Can veriririm canlılara
Denizlere ulaşırım
Kadınlara soruyorum
Göz yaşınız nedir diye

Bulandıkça gözler çıkar ak yüzlü sözler
El verir gönül sazına tel olan yarınlar
Gül ekince gönle al benizle çıkar sevgilere
Feryada köprü olur güneşin som ışıkları
Bulut olur dökülür ayın gümüş simleri