Gece sesler yorulur
renkler susar... yol daralır
suların hükmü başlar
yapraklarda ses bulur ayışığı
zayıftı...
büyük yıldızlardan perdeler yapardı
tüller takardı
süslenirdi...
esmerdi.
kendini bütün hikayelere katardı
Ellerinde çiçeklerinle
solgun güz ırmakları gibisin.
geceler; çırpısız kuşlar gibi
hep aynı telaş
hep aynı naz
sen sevdalı güzel
zayıftı...
parlak yıldızlardan perdeler yapardı
tüller takardı
süslenirdi
esmerdi.
kendini bütün hikayelere katardı
bu çıldırmış koşuşturma nereye
geçen zaman güçsüzlüğe giden yol
ve sen acele ediyorsun
bırak yıllar taşısın eskimenin kahrını
yak sigaranı ve çek dumanı içine
giden gün senden değil
Ateşli dağların kor yangınları...
bütün ağıtların vatanı yüreğim
sesime koşarsa bir kırlangıç,
bölerim yüreğimi aç sabahlarda.
bir bahar şarkısıydı dinlediğim
-mum ışığında solan-
Bakışlarını bir sır gibi saklayacağım
açken,
it gibi titrerken sevdana....
deniz bile kudurmuşken sıcaklığına yüreğinin
birden bire
Ağlamaya hazır güzel bir yüz
bilmem bu kimin
kimlerin utancıdır.
Oy! .. güzel bebeklerin sancısında
yol bulunur gecelerin acısında
kapkaranlık bir sis içinde bulurdak kendimizi
Deşifre oldum kendime
kendimden saklanacak yerim yok artık
bırak olgun sürgünleri güneşte kurusunlar
sen kendine açacak taze filizler bul
gözlerimin gözlerinde kalacak cesareti yok artık.
hüzün çeteleri sarmış geceyi
Uyu! demeye kıyamam
büyü! demeye utanırım
çorak toprakların çiçeğisin sen
neremde saklayım seni
yüreğime alsam sığmazsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!