Nurhan Özgel Şiirleri - Şair Nurhan Özgel

Nurhan Özgel

Yorgun bir akşamdan sonra
Ev göründü.

Sürprizi sevmezsin ama
Mangal yakmışsın balkonda
Bir şişe de şarap açmışsın

Devamını Oku
Nurhan Özgel

Öyle mağrur bir duruşu vardı ki
Sanırsınız evin tek hakimi
Canı istediğinde öyle bir bakışla bakardı ki
Sarıp sarmalamak gelir de doyamazdın.
Güzel tüylerini öpmek gelir içinden de kıyamazdın

Devamını Oku
Nurhan Özgel

Ben engin denizlerde yaşar,
Mutsuz insanlara umut vermek için
Ara sıra kıyılara çıkardım

Ne deniz kızları olurdu etrafımda
Ne de özgür balıkçılar

Devamını Oku
Nurhan Özgel

Ben sana küstüm
Biliyor musun
Geceyarısı gülüşlerimizi aldın
Sana kırıldım duyuyor musun
Sabah uyanışlarımızı attın

Devamını Oku
Nurhan Özgel

Ağlar Rodrigo’nun Konçertosunda bir Adagio
Ağlar bir bardak demli çay
Jakond’un dudağında acı kanar derinden
Ağıtlar yetmez, söz susar, can dayanmaz olur
Ateş düşer yanar ha yanar küllenmez olur
Fışkırır bin bir çiçekli ışkınlar üç fidanın düştüğü yerden

Devamını Oku
Nurhan Özgel

Ateşlerin ortasında ışıkları bölüşenler
Adına özgürlük deyip onun için dövüşenler
Nefretler kanlı pusu nefretler hayın tuzak
Aşk sosyalizm diyende
Barışı suya bırak

Devamını Oku
Nurhan Özgel

Sabah erken kalktım
Artık evimiz yaşamıyor
Ne biten tüpü değiştiriyorum
Ne de yemek yapıyorum

Ha bazen salata yapıyorum

Devamını Oku
Nurhan Özgel

Gecenin sessizliğini sivri kulaklarıyla dinleyen kedi
Anlat ona
Bir uçurumun en dik yerinden
Düşmek üzere olduğunu

Dikkat etsin

Devamını Oku
Nurhan Özgel

Ask adamı şair yapar
Ayrılık bedevi

Acı isyanı büyütür
Yürek taşar biraz serseri

Devamını Oku
Nurhan Özgel

Kış yağıyor İstanbul'a
Soğuk yağıyor

Üşüyor sevgisiz insanlar
Yalnızlık yağıyor

Devamını Oku