Nuray Sarac Koparal Şiirleri - Şair Nura ...

Bana sevgiden bahsetme sakın!
Bu evde ilk kez üşümüyorum ben...
Sabahın bir köründe aniden uyanıp
İçimde anlamsız bir acıyla
Tir tir titrediğim bir tek sen değilsin!
Son bulacak bu da bir gün

Neden,niye diye sorma...
Sadece hisset!
Odanda ben varım bu gece
Boynunda nefesimi hisset...
Kalbim,hüznüm,ruhum
Tam yanıbaşında şuan...

Votkanın yudumlarında
Bir sevgi ararken,
Belki yalnızlığının çığlıklarıyla
Başbaşayken,
Nefret ettiğin bir dünya insan varken,
Belki sıcak bir kucakta

İçimde bir sır olacaksın!

Gözümde akmadan duran

Tek gözyaşı sen kalacaksın.

Bir kadın ağlıyor...
Yarıçıplak bir köşede,
Kokusuna taptığına ağlıyor...
Buz gibi ellerinde bir kahve,
Akşamdan kalma
Gözlerindeki boyalarla ağlıyor...

Seninle ilgili hiç bir şeyi
Unutmadım ve unutamam!
Aşkım,gerçeğim,mazim...
Sekiz sene önce bu gün
Seninle evlenmiştim...
Urfa'da bir tepsi baklava

Suyun altında ağlarsan
Gözyaşların belli olmaz!
Ben öyle yapıyorum
Şu son zamanlarda...
Nasıl sevdiğimi düşünüyoru seni,
Nasıl sevgisizliğe terk ettiğini

Hayatında çok sevdiğin insanlar olur...
Bir de daha çok sevdiğin insanlar olur.
İşte sen onlardan olurmusun?
Öper,koklar,okşaya okşaya uyuturmusun?
Şiddetini bilmiyorum
İçimde sana kopan fırtınanın şu an...

Mor kalemlerle yazarken ben seni,
Melekler ağlıyordu yine...
Fal gibi bir kadın! Diyorum kendimce...
Görüyorum da anlatamıyorum...
Yalnızlığına üzülmüyorum,
Kahroluşunu içine gömmen

Canının canıydım,canımın canı oldu

Artık ben de anne oldum anne!

Keşke olsaydın da görseydin