Nuray Sarac Koparal Şiirleri - Şair Nura ...

Ananemin telli dolabındaki

Peynir kokusunu anımsadım birden

Ve neler geldi gözümün önüne...

Adam, adam gibi olmalı...
Boş yere ellerini tutmamalı
Korkmamalı ve kararlı olmalı
Gözlerinin derinliklerinde
Bir gerçek mutlaka olmalı
Etkilemek için boş boş bakmamalı

Aşksız kalan kalbim

Dökülen güller kadar çaresiz.

Yağmurda ıslanmış saçlar,

Bilmediğin bir dünyaya merhaba dedin Bebeğim!
Şaşkın bakışlarla izliyorsun şimdi herşeyi...
En güvendiğin bir kadın ve adam
Gülücüklerle bakıp gözlerine,öpücüklere
Boğuyorlar seni.
Neler bekliyor acaba Bebeğimi?

Yazık ki,başlamadan bitecek

Yaşamadan öleceksin bende...

Düşünürken tüketeceğim seni!

Tanrıdan tek isteğim!
İçimde sen,elimde votkam...
Aşkım! Dostum...
Ben aynı yerde seninle sensizim!
Her şeyi silerdim şimdi...
Ömrümü verirdim.

Yok olsa daha iyidi...

Bir duygu vardı,kurudu

Bir ateş vardı,söndü

Hafızanda kalan en son şey
Ben olmalıyım...
Benim kokumla büyülenmelisin!
Kapıdan çıkıp gittiğin anda
Bu gerçekmiydi demelisin...
Kafanda aşkı,bir kez daha

Hiç sevmediğim renkle
Kahverengi kalemle yazıyorum şimdi!
Sen ilk kez bırakmadın ki beni...
Hiç tutmadın ki zaten ellerimi...
Yalnızdım! Sen varken de,yokken de...
Biliyormusun,ağlayamıyorum şu aralar...

Hakkını ödeyemeyeceğim dostum
Yine borçlu kaldım sana!
Ömrümde senin yaptığını
Kimse yapmadı bana...
Bu gün kardeşine,başsağlığı
Dilemek varmış kaderde...