Nuray Sarac Koparal Şiirleri - Şair Nura ...

Sen belki yoldaydın,
Belki uyuyordun,
Belki de sevişiyordun.
Bilmem!
Ben de sen vardın engelleyemedim
Hayaller kurdum sana dair...

Seni seven bir kalple yaşıyor olmak
Ne kadar zor bilemezsin!

Durduk yere ağlayasın gelir birden
Baktığın herhangi bir şey onu çağırıştırır...
Ne olduğunu şaşırıverirsin aniden

Ve akşam oldu!
Hiç içmemiştim ömrümde bu denli...
Aynaya baktığımda bu ben değilim!
Pes etmiyor bu gün kalem...
Sigaram coştu,içkim sustu...
Neydi bu gün beni coşturan?

Bu güne,yine seninle uyandım Baba
Bu hiç geçmeyen yokluğunun
Dehşet acısıyla...
Akşamdan kalmayım üstelik,
Başım hala dönüyor...
Canım,ömrüm,biricik dostum,

Aynı senaryo,aynı final...
Ve ben,
Bu filmde oynamak istemiyorum artık!
Yaşlanamadan öleceğim bir gün...
Anlamıyorum seviyorum diyenleri
Ya da sevgiyi bilmiyorum...

Bir sıkıntı böler uykumu...

Uyanırım,bir bakarım ki

Sen yoksun!

Galiba Babamı Arıyorum...
Beni senin kadar kim sever Baba?
Senin gibi kim düşünür,
Kim merak eder?
Her gün kim arar beni...
Oğlumu kim sorar her akşam?

Ben seni, sen de tatmayı sevdim...
Defalarca kez söz verip
Senden vazgeçememeyi sevdim...

Birinin seni benim gibi sevmesi için,
Benim gözlerimle görmesi gerek!

Eveeet rol yaptım!
Üstelik bin beşinci defa
Sakın inanma bana!
Kayıbım şuan dünyada.
Yalandı!
Her şeyim gibi...

Artık sokakta gezinen delilere
Daha dikkatli bakıyorum.
Kimbilir ne dertleri vardı diye...
Saç sakal birbirine karışmış biri
Sigara istediğinde,
Korkmuyor ve tiksinmiyorum artık.