Nuray Sarac Koparal Şiirleri - Şair Nura ...

Yine bir Pazar'dı...
Her hafta Babama gittiğim bir Pazar,
Onsuz geçirdiğim ilk Pazar,
Gözyaşlarımla boğulurken
Onu kalemimle paylaştığım bir Pazar,
Ve adı Babalar Günü olan

Yine bir kağıt kalem elimde
Gözyaşlarım akmazken,
Votkamın her yudumunda
Sen varsın! ..
Ben yine benle cebelleşirken
Kurtulamıyorum senden...

Yorgunluğun kollarında
Genç bir delikanlıydı O!
Hem solak,hem kıvırcık
Hem mavi gözdü...
Kanı bile negatifti...
Olmazların içinden oluverdi...

Ben seninle yaşlanacağım
Ama senin bundan
Haberin yok henüz
Kader yolları ayırmadığı gibi
Bir de birleştiriyor
Tüm yaşananlara inat!

Sen ya da ben
Anlamadan geçiyor bu hayat.
Sen yoldayken,diğeri hastayken,
Bir çocuk uyurken,
Öbürü kaybettiğini yeniden
Bulmaya çalışırken,

Ne olduğu belirsiz bir andayım.
Özlersen dön bana!
Bir geminin usulca yanaşıp
İskeleye bir halatla bağlanması gibi...
Bil ki bekleyen var seni...
Bu sevgi bir gün yok edecek beni

Git!
Sen benden git artık!
Cinnet geçirdiğim anlarla başbaşayım.
Yoruldum!
Varlığına alışmaktan,
Yokluğuna dayanamamaktan,

Hep gözüme uyku damladığında
Geliyorsun aklıma...

Kimden daha az,
Kimden daha çok seviyorum seni
Bilmiyorum ki aslında...

Annemin kokusu

Bir karış toprakta mı saklı?

Her yer karanlık mı Anne!

Veda ettim dün aslında
Ama senin haberin yok...
Ateş sönmüş artık
Üzülecek bir ben kalmamış sana...
Yokluğunda özleyip,
Yanımdayken seni yaşayamamak