Bu satırları sana yazdığımı
Bilseydin,
Gözlerin yaşla dolardı eminim.
O kadar tuhaf ki;
Sanki sana sırılsıklam aşıkmışım gibi
Özledim şimdi seni!
Suskun kalemim,küskün bana...
Aşktan geçtim yine,
Nefes almaya zorluyorum bu canı!
Bir saat gibi geçen bir hafta
Ben beni kaybetmişim yine...
Kendime geldiğimde,yıkmışım,kaçmışım
Ben;
Sensizliğe alıştıktan sonra...
Sen benim vazgeçemediğim
Tek erkeksin!
Ya çaresizce,içten içe ağlayıp
Bu aralar susuyor,yazmıyorum!
Belkide yazamıyorum...
Yanımda son Aşkım
İçimde fırtınalar ve yalnızlığım
Beni ben de susturan yalnızlığım...
Coşasım gelmiyor değil zaman zaman
Anne ve Babama içiyorum bu gece.
Kabul ediyorum artık
Bir yerden sonra tek devam etmek gerekiyor.
Diyorum,yazıyorum da...Off!
Aslında ateşlerimle yanıp kavruluyorum ben yine.
Temmuz geliyor ya,ondan derdim.
Yine üşüdüğüm bir gece
Otuza iki kala...
Kahrolarak mı geçecek
Biten bir aşkın ardından
Güller dökülmüyor,insanın kafasından...
Acıyor bir zaman yüreği,
Yapayalnız kaldığım bir dünya
İçimde derin korkular
Daha ne olsun...
Giden rahat;
Çünkü gerçek huzuru buldu.
Kızgın bir güneş tepemde yine
Kısık sesini,o siyah gözlerini
Ve kendine has kokunu...
Kısacası her şeyinle seni özledim.
Arkana bile bakmadan gittiğin o an
Benim seni nasıl özleyeceğimi
Hiç mi düşünmedin?
Yatak soğuk olur kış geceleri...
Aşksız tek kanat,
Yarım kolla yaşayamam ben!
Her zaman guzel dusunur guzel yazarsin