Nuray Açar Şiirleri - Şair Nuray Açar

Ayrılıklar fay hattım
artçıları sancılarım
olduğunda bile,
yılmadı
bu asi baş...
d i r e n m e k

Ne kalabalıklara karışıp,
K a l a b a l ı k oluyorum,
ne yalnızlıklarda kalıp,
Y a l n ı z k a l ı y o r u m

Nereliyim ben,
doğduğum yer mi beni büyüten
d ü ş l e r i m i n
sahibi mi ü l k e m.
Nereliyim ben,
ana rahmine d ü ş t ü ğ ü m a n

S/a k l a r ı m
s/a k l a m a k istediklerimi
Bir gözlerim g ö r ü r,
s/a k l a n d ı k l a r ı yerleri…

Ritmik adımlar kesildi,
havadaki ağır barut kokusu da
sindi,
gecenin kör karanlığına...
uzaklarda bir ses inler gibi
bir ananın düşüne

Bir iyilik yap hayrına
Duvara yazılan yazıyı oku
Allah aşkına

Bilmiyorlar mı gözlerimiz bozuk
Zihinlerimiz ise hepten bulanık

Canımın içi
içime sinen kokusu
masum
en derin bakışlım
cilve yapan
tatlı yanım

Ne kadar uzağa gidersem gideyim
yine kendime yakalanıyorum

Dilimin ucunda
Ama tadı
Tanımsız
Adı mı
O da
Belirsiz

Can geldi bedene bir çift martı kanadında
Sustu tüm evren çıt yok
Ağlamaya başladı avaz avaz
Ağlama bebek seni seviyor tüm bu gelecek
Dokunsan sineme ateş var
Senden geçen hücrelerime pıt pıt