Nuran Karaca Şiirleri - Şair Nuran Karaca

Kopardigimiz,
Takvim yapraklari
Hic insaf etmeden bize
Giden ömrüde
Yalan ediyordu.

Bunca mesafenin
Özlemin ardindan
Bir seylerin
Degistiginden emindim.

Ama degisen, sen degildin.

"Utanma aglamaktan "
"Istersen icinden agla "
"Istersen disindan agla "
"Istersen aglarken gül "
"Istersen gülerken agla "
Besle ruhunu,

Aslında,kırılgan bir çocuk gibi değildim.
Şimdi, senin her sözüne kırılıyorum.
Çünkü seni, kendim gibi bilmiştim.

Ne olur, yalniz birakma beni .
Yoksa!
Seninle
Kalabaliklasiyorum.
Sonrada, toparlayamiyorum
Seninle dagittigim kendimi.!

Yürek sesin
Bagirmaya baslamissa
Bir kere
Cigligini sana duyurmaya
Basedemezsin onunla !

Gitsende;
Yine döneceksin
Bana mutlaka.
Iste,
"O "niyetle
Giderken kilitlemissin

Ask, cikti nihayet ,
Uzun bir dinlenmenin
Ardindan
Bu defa
Ilk ve,son seferine.

Seninle cikmistim,
Bu mechul yola.
Simdi sensin yine,
Beni
"O "mechul yolda
Yalnizliga terkeden.

Izi silinmis bahcelerde de;
Benzersiz güller acarmis
Büyüdükce dallari
Dikenleride
Kendi goncalarina batarmis.