Nuran Karaca Şiirleri - Şair Nuran Karaca

Kopardigimiz,
Takvim yapraklari
Hic insaf etmeden bize
Giden ömrüde
Yalan ediyordu.

Bunca mesafenin
Özlemin ardindan
Bir seylerin
Degistiginden emindim.

Ama degisen, sen degildin.

Ne olur, yalniz birakma beni .
Yoksa!
Seninle
Kalabaliklasiyorum.
Sonrada, toparlayamiyorum
Seninle dagittigim kendimi.!

Yürek sesin
Bagirmaya baslamissa
Bir kere
Cigligini sana duyurmaya
Basedemezsin onunla !

"Utanma aglamaktan "
"Istersen icinden agla "
"Istersen disindan agla "
"Istersen aglarken gül "
"Istersen gülerken agla "
Besle ruhunu,

Aslında,kırılgan bir çocuk gibi değildim.
Şimdi, senin her sözüne kırılıyorum.
Çünkü seni, kendim gibi bilmiştim.

Sayamadım ürktüm,
bu kaçıncı kaçışımdı kendimden
yakalanmaktan aşka
ve sana hissettirmeden korkakça.
Korkular çare midir;
aldanmaya hazır olmuş kalbe

Ah çok çekmiştim bu yaşamın sivri dilinden,
Yine kaçırmak istemişti beni cephesinden
Daha önceki yeltenişleri gibi
Çekmeye mecbur tuttuğu eziyetleriyle.
Bıktım adil olamayan tartısından ölçüsünden,
Bu duruma alışamasam da

Hadi gecmis,
Zamani unutalim
Yormayalim yarinimizi.

Küstürmeyelim,
Aramizdaki

Uzat yüregini öpeyim,
Nasil olsa yarisida bende.
"O"bana hasret,
Kuru bir
Cöl topragi gibidir simdi.