Bir gün acı son gelecek
Bilmem önce kim ölecek
Gidenin akıbeti meçhul
Kalan ne çileler çekecek
Anılar her gün tazelenecek
Ahım kimseye değil cananıma
Gönül koydum Ah cananıma
Yıkılmazmıyım uzaktan bakarsa
Bıçak ağrıları girmiş bak yanıma
Ah yine sıkıntılar geldi canıma
Şimdi ne hallerdeyiz, bak gördün mü?
Sende benim gibi, ipliğe döndün mü?
Alev, alev yanan kordun, kalbimde
Denizde batan güneş gibi, söndün mü?
Hayıflanıp’da uykularını böldün mü?
Tanrı dağından gelen bozkurtları gördüm
Karanlığı delen gözleri, ateşi suzan gibiydi
Malazgirt’te tekbirle hep birlikte haykırdılar
Sesleri Medine’de okunan ilk ezan gibiydi
Toplanıp saf saf yöneldiler hepsi kıbleye
Alkanlara bulanmış tepelerim, dağlarım
Çanakkale dendimi, hüngür hüngür ağlarım
Gözümün önünden, bir bir şehitlerim geçer
İbadet eder gibi, ellerimi önüme bağlarım
Ölümsüz Erlerim, Çavuşlarım, Komutanlarım
Marmara’ nın çiçeği, gonca gülüsün sen
Hangi kalp çarpmaz, hangi genç çırpınmaz
Şu cazibeli duruşunla gönülden seslensen
Yurdumun çok güzel, şirin beldesi çınarcık
Somurtmayın hepiniz gülümseyin azıcık
Şu çilekeş ömrüm gibi
Oda sessizce çekip gidecek
Şimdi Çınarcıktan ayrılacak
Beni gözyaşlarıma boğacak
Bir daha hangi mevsimde
Sen samimi aşk ile kokladığım ilk çiçeksin
Sende sevgime muhabbet besleyeceksin
Rabbim ikimizin yazgısını böylece yazmış
Önceden böyle olacağını nerden bileceksin
Allaha minnetini gösterecekse insan
Buna bir fırsattır mübarek ramazan
Her baharın, yazın sonu mutlaka hazan
Haydi, hazana ermeden sende hazırlan
Rüzgârın önünde uçup gidiyor zaman
Herkes akil ben deli divaneyim
Yolun sonundaki yıkık viraneyim
Beni kulun olarak kabul ette bağışla
Yarab nurun etrafında pervaneyim
İlk kapıdan bu yana yürümekteyim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!