Biri benim yüzüme sen zalimsin dese
İnanın vallahi ben kahrımdan ölürüm
Masum olduğumu söylesem inanmaz
İnanmayan zalimin elinde sürünürüm
Onlar hep haklıdır sen yanlış biliyorsun
Gençlik, çığırından çıktı, sonunda
Okul yok, şöhret olmak umudunda
Aile bağı, sevgi, saygı tükenmiş
Ana, baba’da kimsesizler yurdunda
Oğlan utanmaz, küpeler kulağında
Arkanı dönüp, gidiyorsan
Öksüz gibi ellerim yanıma düşsün
Bırak öylece yağmur altında kalayım
Kapıları suratıma kapat
Tenezzül edip pencereden bile bakma
Yağmur altında sırılsıklam olayım
Yıllar sonra sırası’ mıydı şimdi, böyle çekip gitmenin
Sokaklarda bir başıma bırakıp, böyle perişan etmenin
Hasrete, sensizliğe dayanacak kalp’ mi var bende sanki
Faydası yok’ ki süresi olmayan beklemeye, sabretmenin
Acaba tahmin edebilirmisin acısını, biçare terk edilmenin
Avşarım, başım dik olması gerek
Türküm, ensemde bük olması gerek
Ailemin umudu, güvenilir beyiyim
Öyleyse, omzumda yük olması gerek
Asla vermeden, almamak gerek
Kızıl goncaya döndü, gülün çiçeği
Yaprağına taht kurmuş, gelin böceği
Mevsim hazana erince, solacak gül
Son demidir böceğin, görüp göreceği
İlkbahar, yaz ömürdür gülün çiçeğine
Eğer adaletse, hak
Sen adil olmaya bak
Karanlığı it kenara
Aydınlatan ışık yak
Hakkın karşıtı yalandır
Çekinirim ben, şu zalim felekten
Geçirdi beni ince, ince elekten
Sevmediğimi sanıp, mahzun olma
Benim sana sevgim, canı yürekten
Çekinsek de, sen aldırma feleğe
Kara gözlerine meftun olduğum
Sana hislerimi söyleyemiyorum
Aşikâr etmeden sana duygularımı
Seni öpüp, koklayıp sevemiyorum
Uğrun, uğrun bana bakma öyle
İşte şu gördüğün tekesakallı kuklacı
Yanındakiler ona ortakçı
Şu diğeri ise angaryaya bayılan taklacı
Bayağı akıllı, bu namussuz kuklacı
Tanıdıkmı, İpin ucundaki kuklaları
Kimisi kendi cinsine tuzak kurar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!