Nuh Karaaslan Şiirleri - Şair Nuh Karaaslan

Kara marsık;
Maşrık bir sevinin,
Özgün müdavimi olmak adına,
Hürmetle daim felsefen:

"Audi, vide, tace"

Yaşamda,
İlluminati kartları açılıyor, birer-birer...
Aramayın boşuna, aramayın yeter!
Gizli örgütler, kalplerde...

Sırada ki ne?

İç ses:
“Vicdan, vefa, adalet nerede?”
diye sordu.
Kalem:
“Aklın,
Ahlakın

Martıların sevgisi;
Simitlerin bitimine kadardı.
Peki ya;
Konuk olmalar…
Kurum kurum kurulmalar…
Başları havaya dikmeler…

Anı yaşa;

Anı yaşama...

şairlerin duyulmaz
iç sesi ise
ş i i r

sesizliğidir
imlâsında ki

............... ları ilk kullanmaya başladığımda;
bir arkadaşımdı bana atfen;
konuşturdun yine,
............... ları demişti.
Konuşturmuştum, evet!
Konuşturmasam olmaz mıydı?

Ökse otu, ökse otu;
Şiir olsun da yürek dağlasın!...
Çekem otu, çekem otu;
İç çektiğimi bilsin yâr...
İçin için,
İç çektiğimi bilsin!..

serseri bir
dom dom kurşunu kapımda…
vurulmadan,
kan kaybı!

durup dururken
hiçbirşey yokken
aklıma geliyorsun
ve ben
-gülumsüyorum-
-iyi oluyorum-