Nihat Yücel Şiirleri - Şair Nihat Yücel

Nihat Yücel

Son sözleri Allah Allah

Çığrıktan korkusu yokmuş
Başı karlı yüce dağmış
Evini kendisi yakmış
Gök maviden ışık sağmış

Devamını Oku
Nihat Yücel

İnceydi uzundu
Dal gibi bir boyu vardı
Güzeldi kibardı
Çünkü o sevdiğim yardı

Ömrünce hiç kimse

Devamını Oku
Nihat Yücel

Dostlar arasında ah ne hoştur yaşamak
Dostlar heyecansız nede boştur yaşamak
Yükseklere birgün uçacaktır bilirim
Hoş tutmalı çünkü bir kuştur yaşamak

Haziran/73

Devamını Oku
Nihat Yücel

Söyle güzelliğini gülden mi aldın
Sevdaya düşürüp boşluğa saldın
Leyla mı Şirin mi Azra mı oldun
Söyle güzel söyle sevdiğin var mı
Ellerin Gül dalı yüzün bahar mı

Devamını Oku
Nihat Yücel

İnsanca sevenler sana hep el mi olur
Sevmezse gönül bil ki diken gül mü olur
Şair sana yazmazsa şiir saçlarını
Örsen tarasan bin kere tel tel mi olur

1970

Devamını Oku
Nihat Yücel

Dostlar tutulup tutkuya tutsak yaşadık
Biz dertlilerin derdine ortak yaşadık
Tanrım sana bin kere şükür şimdiye dek
İnsan arasında alnımız ak yaşadık

Kasım/06

Devamını Oku
Nihat Yücel

Çağlar değişir yep yeni çağlar kurulur
Her cenk edilen yerde otağlar kurulur
Türk istenilen şekle sokar dünyayı
Ok salmak için yay diye dağlar kurulur

Mayıs/1970

Devamını Oku
Nihat Yücel

Bugün mektup aldım gül yüzlü yardan
Dünyalar başıma yıkıldı yine
Mektubunda her harf mermiye döndü
Beynime mermiler sıkıldı yine

Seni senden seni benden kıskandım

Devamını Oku
Nihat Yücel

SARI GİYSİLİ ADAM


Güneş boz bir günün arkasından denize devrildi. İri çınar ağaçları ellerini gökyüzüne uzattılar. Gökyüzü ağlar gibiydi. Bulutların katı yüzlerinde anlamsızlık, sıkıntılar. Kuşlar korkuyla titrediler dallarda. Kanatlarının altına sakladılar kafalarını, sustular. Rüzgar gittikçe buza kesiyordu. Üşüyen yapraklar sarı çırpınışlarla döküldüler. Araba lastiklerinin kaygan gıcırtıları yapıştı duvarlara. Asfalt kara bir çamur gibi ıslaktı.

Çengelköy sokakları derin homurtularla uyuyordu. Yalnızlığın verdiği bir mutluluk dalgasi uzanda saçlarıma dek. Çocukçasına sevinçliydim. Varlığımı ilk kez farkediyordum. Sanki içim içime sığmıyordu. Parmaklarım nar gibi kızarmıştı soğuktan. Aldırmıyorum soğuk neydi ki? Hiç bir şey yıkamazdı anki mutluluğumu. Yapraklar sarı kelebeklere dönüştüler. Evler saçaklarına dek gülümsedi. Bir başka dünyanın soluklarını duydum içimde. Sonbaharı ellerimde taşıyordum.

Devamını Oku
Nihat Yücel

Zaman saçlarında tutsak
Ellerin bir nar çiçeği
Hangi yöne dönsem ak-pak
Gördüğüm sevda gerçeği

Sevgim avcunda çoklanır

Devamını Oku