Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

TAĞUT

Gözün toprak dolmadan, ey insan aç gözünü!...
Sırt çevir tağutlara, Hakk’a döndür yüzünü!...

NİYAZ

KIŞLARIM

Gönlünün kuytusunda, kayboldu bakışlarım
Gölgen düşünce kalbe, yaza döndü kışlarım

SENSİZLİK

A-YİNE

Bir tel kopar ruhundan, ahenk kesilir yine
Sonsuzlukla paylaşır sırlarını ayine

SULTAN MAKAMI

REHİN

Kalplerimiz tamtakır, rehin düşmüş şeytana
Alaşağı et nefsi, ey mümin çık meydana!...

ELMA ŞEKERİ

KELÂM

Hakk’ın tercümanıdır, kelâm ruhun ilâcı
Toyun dilinde diken, zehirden daha acı

VERA

OYUN

Ömür andan ibaret, dünyada yoktur vefa
‘Ölüm’ denilen oyun sahnelendi kaç defa

sevdanın göç mevsimi, yer ve gök sarı…
şaha kalkmış delice hüzün süvarileri
gecenin yüzü kara, sırılsıklam seherler…
hayalin ayartırken yorgun hissiyatımı
keşkeler kıyama durmuş barut misali
takvimler eylülde demirlemiş zamana

Nazlı Tuna, ak Tuna; suyuna kan karışır
Türk’ün asil ruhundan özüne can karışır

Öz kardeşinden uzak, kalmışsın yâd ellerde
Hicran nağmesi gibi adın gezer dillerde

Tokat gönül nikâhım, gördüğüm lâtif düştür
Yeşilırmak misali akasım var Tokat'ım! ...
Suretin dudaklardan yansıyan bir gülüştür
Çamlıbel Tepesi'nden bakasım var Tokat'ım! ...

Osman Paşa'nın yurdu, kahramanlar yatağı

-Hamit Can’ın aziz ruhuna rahmetle-

Cemreler uykudayken bir “Can” düştü toprağa
Sor çınarın halini; köke, dala, yaprağa! ...

Mardin’de doğan güneş Dersaadet’te battı