Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Ruhumun tenha köşelerinde
Aşikâr oluyordu gizli duygularım
Ölüm azgın bir küheylan gibi abanıyordu can dehlizine
Leş kargaları dolaşıyordu dört bir yanımda
Geceler bir çıra aleviyle aydınlanıyordu
Fırtınaya boyun eğmemeye kararlıydı boy atan başaklar

Resul-i Ekrem’in gözünün nuru
Nübüvvet bağında açtı Fatıma…
Mümin kadınların oldu gururu
Gül rayihaları saçtı Fatıma…

Kutlu yarınların düşünü kurdu

İlmin kapısını açan anahtar
Cehaleti boğan seldir öğretmen
Kışın ortasında gül yüzlü bahar
Mazluma uzanan eldir öğretmen

Işığında bulduk aydınlık yolu

“her dem yeni doğarız/bizden kim usanası”(yunus emre)

tarihler yirmi altı şubatı gösterirken…
paslı bir kılıç, geceyi ikiye böldü orta yerinden
kumpas kurdular can(an) lara vehimlerin gölgesinde
şafağın gözyaşları buz tuttu bir şubat yalnızlığında

Doğunun kalp gözü, ulu kapısı
Yanık bir türküdür dilde Erzurum
Güzel Türkiye’min sağlam tapusu
Buruk bir ezgidir telde Erzurum

Dağlar sıra sıra, sırt sırta vermiş

Vezin: Fâilâtün/ Fâilâtün/ Fâilâtün/Fâilün

Sevdalandın neşvemendim aşkı andın Gülnihal

Gül cemâlin gözlerimden gitti sandın Gülnihal

Mekke semalarından bir güneş doğuyordu
Doğan gül yüzlü güneş zulmeti boğuyordu

Devrildi putlar bir bir, dünyayı sardı bir nur
Gönüller bayram yeri, kuşattı kalbi sürur

Ömür dediğimiz şey su gibi akar gider…
Bu dünya bir seyrangâh her gelen bakar gider…

Utanma duygusunu kaybedince insanlar
Ahlak yerde sürünür, haysiyet, vakar gider…

…24 gonca gül’ün aziz hatırasına…

Komandolar doğuyor geceye güneş gibi
Karanlığı yırtıyor, yıldızlara eş gibi

Toprağa akıtıyor o mübarek kanını

…bir rüyadan arda kalan his kırıntıları…

Yüreğime saplanan yokluğun kurşun gibi
Düşlerime abanan hasretin vurgun gibi
Yollarına kapanan adımlar yorgun gibi