Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Ruhumun tenha köşelerinde
Aşikâr oluyordu gizli duygularım
Ölüm azgın bir küheylan gibi abanıyordu can dehlizine
Leş kargaları dolaşıyordu dört bir yanımda
Geceler bir çıra aleviyle aydınlanıyordu
Fırtınaya boyun eğmemeye kararlıydı boy atan başaklar

Resul-i Ekrem’in gözünün nuru
Nübüvvet bağında açtı Fatıma…
Mümin kadınların oldu gururu
Gül rayihaları saçtı Fatıma…

Kutlu yarınların düşünü kurdu

İlmin kapısını açan anahtar
Cehaleti boğan seldir öğretmen
Kışın ortasında gül yüzlü bahar
Mazluma uzanan eldir öğretmen

Işığında bulduk aydınlık yolu

“her dem yeni doğarız/bizden kim usanası”(yunus emre)

tarihler yirmi altı şubatı gösterirken…
paslı bir kılıç, geceyi ikiye böldü orta yerinden
kumpas kurdular can(an) lara vehimlerin gölgesinde
şafağın gözyaşları buz tuttu bir şubat yalnızlığında

NAFİLE

Ey ölümden kaçanlar, çırpınmanız nafile!...
Perdelenmiştir gözü, anlatmak zor gafile

KARA ÇALMAK

U/TANIRIM

Melekliğe soyunmuş Firavunlar tanırım
Aynalara bakıp da kendimden utanırım

TERAZİ

OYUN

Ömür andan ibaret, dünyada yoktur vefa
‘Ölüm’ denilen oyun sahnelendi kaç defa

A-YİNE

Bir tel kopar ruhundan, ahenk kesilir yine
Sonsuzlukla paylaşır sırlarını ayine

SULTAN MAKAMI

REHİN

Kalplerimiz tamtakır, rehin düşmüş şeytana
Alaşağı et nefsi, ey mümin çık meydana!...

ELMA ŞEKERİ

KELÂM

Hakk’ın tercümanıdır, kelâm ruhun ilâcı
Toyun dilinde diken, zehirden daha acı

VERA