Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

-Hamit Can’ın aziz ruhuna rahmetle-

Cemreler uykudayken bir “Can” düştü toprağa
Sor çınarın halini; köke, dala, yaprağa! ...

Mardin’de doğan güneş Dersaadet’te battı

Nazlı Tuna, ak Tuna; suyuna kan karışır
Türk’ün asil ruhundan özüne can karışır

Öz kardeşinden uzak, kalmışsın yâd ellerde
Hicran nağmesi gibi adın gezer dillerde

Doğunun kalp gözü, ulu kapısı
Yanık bir türküdür dilde Erzurum
Güzel Türkiye’min sağlam tapusu
Buruk bir ezgidir telde Erzurum

Dağlar sıra sıra, sırt sırta vermiş

Vezin: Fâilâtün/ Fâilâtün/ Fâilâtün/Fâilün

Sevdalandın neşvemendim aşkı andın Gülnihal

Gül cemâlin gözlerimden gitti sandın Gülnihal

Mekke semalarından bir güneş doğuyordu
Doğan gül yüzlü güneş zulmeti boğuyordu

Devrildi putlar bir bir, dünyayı sardı bir nur
Gönüller bayram yeri, kuşattı kalbi sürur

Ömür dediğimiz şey su gibi akar gider…
Bu dünya bir seyrangâh her gelen bakar gider…

Utanma duygusunu kaybedince insanlar
Ahlak yerde sürünür, haysiyet, vakar gider…

…24 gonca gül’ün aziz hatırasına…

Komandolar doğuyor geceye güneş gibi
Karanlığı yırtıyor, yıldızlara eş gibi

Toprağa akıtıyor o mübarek kanını

…bir rüyadan arda kalan his kırıntıları…

Yüreğime saplanan yokluğun kurşun gibi
Düşlerime abanan hasretin vurgun gibi
Yollarına kapanan adımlar yorgun gibi

SÖZ

Sözü törpülemeden salma dilden dışarı
Cesaretin koynundan neşet eder başarı

AĞLAYAN YOLLAR

Kaybolur ayak izi, yolcuya ağlar yollar
Gün gelir toprak olur bedeni saran kollar