Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Sezai Karakoç’a…

Buzdan alevlerle yandı kül oldu
Rüzgârın tahtında berraklaşan ay
Terennümler bir bir gönüle doldu
Yıkıldı kurduğum büyülü saray

…göz kırpmadan vatan için ölerek
ölümsüzlüğü tadan yiğitlere rahmetle…

Anadan babadan, serden geçtiniz
Aşkın şarabından bade içtiniz
Ömrün baharında Hakk’a göçtünüz

MÜMİNLER

Müminlerin kabrine melekler saf saf iner
Hakk’a kavuşunca ruh, gözünün yaşı diner

AHESTE

GÖLGE

Mânâya yaklaştıkça maddeden kopuyorum
Bedenimden irkilip gölgemi öpüyorum

ŞAŞKIN ÖRDEK

RİYALAR VE RÜYALAR

Tavırlar pespayelik, kalpten akar riyalar
Gece katran karası, kirletildi rüyalar

ŞEYTANIN EVİ

YARA

Müminin yarasına merhem olmuyor çağlar
On dört asırdan beri göz yaş döker, kan ağlar

GÖÇ

GÜCE TAPANLAR

Kemik yere düşmeden onu kapanlar gördüm
Allah'a tapar gibi güce tapanlar gördüm

BEDDUA

MOR HALKALAR

Gözlerimin altında birikir mor halkalar
Kum misali yılları sürüklüyor dalgalar

KABİR GÜMRÜK KAPISI

PENCERESİZ EVLER

Haysiyetli cüceler yem olurken devlere…
Güneş doğsa ne yazar penceresiz evlere

İMTİHAN PAZARI

DAMLA

Çıkma mukaddes yola nefs kölesi adamla
Baba deniz bağışlar, evlat vermez bir damla

CEVHER