Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

Sen dereyi çok gördün, sana Tuna bıraktım
Usandım nazlarından, seni sana bıraktım
Bu dünyanın encamı böyle gitmez bilesin
Bir gün yakarsın diye sana kına bıraktım

"Abi" deme bana, "Bey" deme bana
Seni sevdiğimin farkında mısın?
Yutkunup yutkunup "Şey!..." deme bana
Seni sevdiğimin farkında mısın?

Kal gönül köşkümde, çıkma ne olur?

Hep hatırla dostlarını
Sen vekilsin, millet asıl
Hiç incitme astlarını
Sen vekilsin, millet asıl

Millete tepeden bakma

TÜRK-İSLÂM ÜLKÜSÜNÜN GÖZÜ PEK EVLÂDI: OSMAN YÜKSEL SERDENGEÇTİ
M. NİHAT MALKOÇ

Kişi Vardır Sözde Davasıyla Yükselir, Kişi Vardır Hakikat Davasını Yükseltir
Bazı insanlar vardır ki davaları için yaşarlar. Onların bu fâni dünyada davaları dışında herhangi bir şahsî beklentileri ve çıkarları yoktur. Bazı sözde davalar da vardır ki sadece kişileri ayakta tutmak için birer köprü vazifesi görürler. Oldum olası davası için yaşayan asil insanlara gıpta etmişimdir. Onlardaki eğilmezliğe ve bükülmezliğe hayran kalmışım. Hele yolunda gittikleri dava hak ve hakikat davasıysa hayranlığım katlanarak alabildiğine büyüdükçe büyümüştür.
Dünya kurulalı beri, ilelebet devam edecek olan kutlu İslâm davası nice neferler tanımıştır. Kimler gelmiş kimler geçmiş dünya denen bu koca sahneden. Yunus Emreler, Mevlânalar, Mehmet Akifler, Bediüzzamanlar, Cahit Zarifoğlular, İsmet Özeller, Necip Fazıllar ve Sezai Karakoçlar bunlardan sadece birkaçıdır. "Bu dava, ayıya dayı demeyenlerin davasıdır” diyen Osman Yüksel Serdengeçti de bu güzel davanın gözü pek neferlerindendi. İnandığı dava uğrunda defalarca tevkif edilen Serdengeçti, dinî değerlerin yok farz edildiği bir dönemlerde idam cezasına bile çarptırılmıştı.

Irmak denize kavuşur
Sellenir aşkın sellenir
Endişelerin savuşur
Bellenir aşkın bellenir

Silinir yâddan izlerin

Kilimimde nakış nakış dokudum
Kitabımda sayfa sayfa okudum
Bülbül olup melûl mahzun şakıdım

Dağını, taşını sevdim Türkiye’m
Her pınar başını sevdim Türkiye’m

…Hüseyin Köycü’nün aziz hatırasına tazimle…

Erzurum ilinin şirin diyarı
Dağların başında karsın Şenkaya
Kadim toprağımsın, gönlümün yâri
Namussun, şerefsin, arsın Şenkaya

...şehid İsmail Haniye'nin aziz ruhuna rahmetle....

Can kuşu çıktı kafesten
Sen kurtuldun, bizler öldük
Feragat ettin nefesten
Sen kurtuldun, bizler öldük

Başını alıp gittin, söndü bütün ışıklar
Hasretinden beslendi sevda ehli âşıklar
Cam kırıklar üstünde yalınayak yürüttün
Senden hatıra kaldı alnımda kırışıklıklar

Bir ömür gezip durduk
Son durak Köprübaşı!
Nice hayaller kurduk
Son durak Köprübaşı!

Neler gördük, nereler...