Nihat Malkoç Şiirleri - Şair Nihat Malkoç

en geveze zaman dilimidir gece
kırar sükûtun dişlilerini

Ya uyanmazsam uykudan
Gece korkutuyor beni
Muma dönmüşüm kaygıdan
Gece korkutuyor beni

Kemâle erdi yaşımız

Yıldızlar sırdaşımdır, geceler anlar beni
Hasretinden tutuşan heceler anlar beni
Gece uyku bilmezim, gündüzün uykudayım
Bir sen anlayamazsın, niceler anlar beni

bir gün batımı sonrası sancısı
gece hüzzam fısıldıyor...
haz/anın ayva sarısına

bahçelerde figan ederken şeyda bülbül
kelimeler sıtma nöbetinde

Hicretin ertesinde Kureyşliler azmıştı
Az sayıda Müslüman büyük destan yazmıştı
Süfyan'ın orduları doğru yoldan sapmıştı
Muhacir ile Ensar güç birliği yapmıştı
Müminler müşrikleri kuşatmak istiyordu
İslâm'ı ilelebet yaşatmak istiyordu

OSMANLI DEVLETİ'NİN KURUCUSU VE İSİM BABASI: OSMAN GAZİ
M. NİHAT MALKOÇ

Altı asır boyunca yaşayan Osmanlı Devleti'nin kurucusu ve isim babası olan Osman Gazi 1258 yılında Bilecik'in Söğüt ilçesinde doğmuştur. Oğuzların Bozok kolunun Kayı boyundan olan Ertuğrul Gâzi' nin oğludur. Annesi Halime Hatun'dur.
Osman Bey üç kardeşin en küçüğüydü.1281 yılında Söğüt'te Kayı Boyu'nun yönetimine geçtiğinde henüz 23 yaşındaydı. Ata binmekte, kılıç kullanmakta ve savaşmakta çok mahirdi. Aşiretin ileri gelenlerinden Ömer Bey'in kızı olan Mal Hatun'la evlendi. Bu evlilikten ilerde Osmanlı Devleti'nin başına geçecek olan oğlu Orhan Gazi dünyaya geldi. Yine Osman Gazi 1289'da Şeyh Edebali’nin kızı Rabîa Bâlâ Hâtun'la evlendi. Böylece gücü ve etkisi daha da arttı. Bu hanımından da Şehzâde Alaaddin dünyaya geldi.
Babasından 4800 kilometrekare olarak aldığı toprakları kısa denilebilecek bir zamanda 16.000 kilometre kareye çıkaran Osman Bey’in Orhan ve Alâaddin dışında da çocukları vardı. Bunlar Fatma Hatun, Savcı Bey, Melik Bey, Hamîd Bey, Pazarlı Bey ve Çoban Bey'dir.

Bu dünyanın kuralı bu:
Gelen gider, giden gelmez
Iskalamaz, sıralı bu
Gelen gider, giden gelmez

Bazen erken, bazen de geç

Kötü günde göremedik
Gelin iyi gün dostları!
Sefanızı süremedik
Gelin iyi gün dostları!

Bizde merhem, sizde yara!

Kapında beklerim bir ömür boyu
Yürekten çağırsan hiç gelmez miyim?
Ben bîçare Yusuf, gözlerin kuyu
Yürekten çağırsan hiç gelmez miyim?

O kara gözlerin mezardır bana

Geçenlerden ders al gülüm!
Ne varsa geride kalır
Hafızayı siler ölüm
Ne varsa geride kalır

Nerde ana, baba, bacı?