Sen, orada.
Ben, burada.
Biz birbirimizi hiç görmeden, siyah beyaz bir resme baka baka,
Mesafe tanımadan, uzaktan uzağa,
Umutla.
Sabır içinde, sevmedik mi..
gözlerin gözlerime bir dokundu
bin ah döküldü avuçlarıma
çileliydim, masum bakışlara daldım, aldandım.
gözlerim hep yorgundu zaten
duvarlar üzerime gelince, öylece,
baka kaldım.
Maraş'tan bir haber geldi
Dediler ki, Maraş yıkılmış
Ovalarına, duman toz çökmüş
Başına bağlayacak kara yazma
Gözlerini silecek mendiline bile,
Duman çökmüş, toz çökmüş ..
biz !
her akşam güneşin batışını
demli bir çay eşliğinde uğurlardık
sen !
bazen nehir olurdun
Dün de aynı .
Bu gün de.
Yarın başka bir gün olmayacak, sevgili.
Ekmek pahalı, emek ucuz olacak..
Yine aslanın ağzında eriyip tükenecek..
Vicdan,
bazen insan içindeki dürtüler,
sus ve sabır kalmalısın der.
bilirsin, içindeki duygu dilsiz ve kifayetsiz olduğunu...
halbuki ne çok şey aklının ucundan geçer.
yağmurlu bir havada
Mürşidin dergahı, köhne bir handır.
Kırık gönüllere su serpen, limandır.
İster serden geçsin, ister dünyadan,
Derdini kendine dert sayan canlarıda, var.
Mürşidin yastığı kuş kanadı havadar
maziden kalma gönül yaram ve ben...
el ele iniyoruz, sevda sokağından aşağı
bütün dertlerden sıyrılıp,
hayat bazen insanı, talihinden, şansından
bazen de, tam yüreğinin orta yerinden vurur.
her ne hikmetse, ortalık sakinleşince insan vurulduğunu anlıyor...
Bak ömür kervanı, geçti gözümden
Yarım bir bayram, gününe sığmadım
Dört kitap önünde yeminim olsun
Arefeyi bayram, saymam dünyada.
Farz'et ki kör garip, çıktım yoluna
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!