besleme gecelerde büyüdü korkular
sessiz sakin limandı yüreğim
kapısında asma kilit açamadılar
bir deli rüzgara
dolanır sevda
sözlere düğüm atılır
kan emiciler dolunayda
içim acır
bir kuru düşe
yağım tükendi bitti,söndü kandilim,
bulutlar diyarında söylenen türküm gibi.
çabası boşuna üzerime yağan hiçliğin,
adı belli mi ki, imi yok gitmişliğin.
kör bedenimde acılar çığlık,çığlık
yağmur yağacak
umut tepelerine iklimsiz
ıssız bir gecede sarılıp
ipekten düşlerine
gülümsemekti görevimiz
kırmızı beyaz güllerine
kördüğüm oldu yine
saçak saçak düşlerim
bahçemde soldu güller,
gökten yağdı küllerim
Bitmedi kendimle kavgam
Sen serinle gölgesinde
yürek sancılarımın
Kahyasıyım ben buraların
dudak kıvrımların ezberimde
en incesiyle çizdiğim
fırçaların
Gittin sen biliyorum
gittiğin uzaklar bana yakın
dokunduğun, gezdiğin,
baktığın her yerdeyim
sildin sen biliyorum
Görmek için göz var amma
Bakmasını bilmek gerek
Söylemeye dil var amma
Söze özü katmak gerek.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!