Neydi çabuk kaybettiğim,
beklenen sevgilimi,
sabahsız gecelermi?
Eli kolu bağlı
karanlık mahzenlerde,
Gidecekmisin?
yarınları zincire vurup.
bırakıp gözlerimde endamından bir hece..
Gidecekmisin?
Titrek ışıkları vardı gözlerinin.
ne devirebildin koca devi,
ne kalkabildin altından
kahır belası sözlerin,
Taşlı topraklı yolların,
Akıyordu güneş delice
nasırlı elleri,çatlak topuklarıyla
gidiyordu ayrılık...
çalılara takılmış çırpınıyordu aşk
ve sen yer arıyordun vitrinde yüreğine.
Çakılı kalıcam hep hayallerinde.
Gerçeklerle yüzleşmekten korkunca,
uçurumun kenarında boşluğa bakıcam.
En sessiz sesimle bağırıcam.
hem duyman için,
N e sözverilmiş sevdam
ne kahreden rüyalarım vardı,
Ne özlenen çocukluğumdu yadigar,
ne yarınlar bana emanet kaldı.
Başımı agrıtıyor bu sesler
bu yüzler canımı yakıyor
telaşta ellerim ayaklarım.
sesım catallaşıyor,dilim dolanıyor,
korkuyorum
Hiçbir şey ifade etmiyor varlığım
Sana verdim güneşin yedi rengini
Yıldızlar serptim üstüne
Mazoşistce harcarken kendimi
Bana karalardan geceler yine.
Kalbime dar geliyor göğüs kafesim
Tenha otobüs duraklarıydı seni beklediğim yer
deli bir bahar dalı gibi aldanmış ve kapanmıştı beyaz çiçeklerim
sille tokat ürkekliğimden sıyrılıp cesaretler aranmıştım
köpük köpük sevinçler,değince söndüler ellerimde
ve hedefler bana düşler giydirip öldüler...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!