Kara geceler sabahlara gebe,
borçlu korkular umutlara.
Çadırlarda ruhlarımız göçebe,
Değiştim ben,
sormuyorum güneşe
sana bakan yamaçları.
şimdi oğlak dönencesinde zaman
saklıyor beyaz zambakları
Sen, en yüksek dozda aldığım haz,
Kara kışıma yaz.
Sen, karanlığıma ışık,
Çirkefe bulaşmamış bembeyaz.
Unut dedi deli deli baktığım gözlerin
tarihi,coğrafyayı,gülmeyi ağlamayı
adım atmayı.
Hatta unut sen bensiz nefes almayı
deli deli baktığım gözlerin unut dedi
yaşanmamış say
Gozyaşından duvarlara astım resmini
yanyana çarpardı yürekler gece gündüz,
bilsende bilmesende sevgimi
ezelinden Allaha verilmişti sözümüz.
İsimler yazardık buğulu camlara
bulutları aralar güneşi selamlardık
Başım kadar deli,
Yaşım kadar eski,
Düşlerim kadar renkli,
Adım kadar aşikar,
Ve bana ben kadar
Uzak bir dünyan var.
Canımın ortasında bir yangın.
Ilık ılık damarlarımda kan,
ve avcumda tutkularım,
doğrularım yanlışlarım.
Başımın üstünde bir bulut,
Alıp başımı gidesim gelir.
Dağlara,bayırlara,
taşlara,duvarlara,
adını yazasım gelir.
Kör karanlık gecede
altı üstü bir nefesti yasamak
kasıklamak sevdığin bir yemeği
gülüşü dişi çıkmamış bir bebeğin
bır genc kızın işvesi ofkesı genç erkeğin
bir baba tokadı acısı içine çöken
vurunca hasretli yıllara keşke diyebildiğin.....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!