17 / 03 /2005
Yokmuş çaresi ellerimden kayıp gider gençliğim
Dünya yaşa başa bakmadan gömüldüğümüz yer
Bilinen sona doğru gidiyoruz yokmuş dur durak
Varlığına güvenip bel bağlayanlar olmamış iflah
Ufuklardan batmaya hazırlanan
Güneş gibi hissediyorum kendimi
Okyanuslar söndürür mü yangınımı
Bir o kadar kızgın kor yığınıyım sanki
Garip duygular içindeyim nedenli nedensiz
Şiirdir yaşamak, var olmaktır şiir gibi.
Kıta, kıta mısralara dizilmektir düz veciz.
Hakka giden yoldur şiir, inanmaktır
Yaradan önce şiiri yarattı ilham ile
Sonra kâinatı yarattı mısra, mısra
29 /07 /1979
İçimden hep seni arayıp bulmak geliyor,
Önümde uzun bir yol var sana doğru.
Ruhumda hasret rüzgarları esiyor sensiz
İçimden bir ümit seni arayıp bulmak geliyor
Bir şua düştü siluetinden, bir seher vaktine
Öylece baka kaldım hayal mi, düş müsün, diye
Rüzgarlar yaprak, yaprak açtı ahvalini okudum
Her sayfada bir anın vardı, senin benden yana
Dalgalarda ki her ses bir sayfa çevirme sesiydi
Hüznü sevmişim yaşarken hep hüznü
Bir tek Mevla ya dönmüşüm yüzümü
Acıları giymişim kaftan diye eğnime
El açmamışım aman diye merhametsize.
Ellerimde bir demet gül, yaprakları gençliğim
Hiçbir şey eskisi gibi olmayacak dedin
İstiklalden, istikbale hep birlikte yürüdük
Gelişmeyi, bilimi, teknolojiyi, medeniyeti
Halka hizmet etmeyi makus talihi yenmeyi
Küllerinden doğmayı biz seninle yaşadık.
Her sabah seni bulmak maksadıyla uyandım hayata.
Çaresizliklerden ümit aldım gururuma, gelecek dedim
Bu beklemelerim de bil ki sana asla kızmadım bilesin
Bu arada bana yaptığın birçok olumsuzlukları unuttum
Buluşmamızda ki bekletmelerini unuttum kavgalarımızı
Alemde Halik, sularda balık
Kâinattadır milyonlarca varlık
Bir görsen, bilsen gökyüzünü
Nizam ile döner onca kalabalık
Havada nem, rızada var dem
Anladım güzel insanım ben
Huyum, soyum, karakterim
Bunu ifade etmek değildi niyetim aslında
Çekememezlik, hiç geçmedi fikrimden
İhanet, riya hiç yol yoldaşı olmadık
Güzel insanım ben güzel insan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!