Nevzat İncedere Şiirleri - Şair Nevzat İ ...

03 / 29 /2008

Geçmişim, geleceğim şecerem sensin
Ölüm döşeğinde olsam dileğim sensin
Erenler yurdusun sen seccadem sensin
Ben sana sevdalıyım Doğruyol köyüm

Şimdi devir döndü zaman değişti
İnsanlar uzaklaştı dostluk değişti
İklimler bozuldu mevsim değişti
İstemedim daha kazı yüzün değişti

Eski tadı kalmadı kazın değişti

Canım cananımdan hep incinmişim
Eşimden dostumdan darbe yemişim.
Şu koca ömrümü boşa geçirmişim
Verdiğim emeklerin sözü kalmamış

Nice fırtınalar geçirdim hayat yolunda,

Sen tut ellerimden taşı aydınlığa gecelerin karanlığından.
Yoksan mana bulamayacaktı yaşam sensiz sevgisiz boş.
Olmayacaktı ellerim gözlerim farkına varmayacaktım
Sen dokunduğunda anlam buldu tüm uzuvlarım.
Sen varsan varım varlık sebebim, sevda bu işte.

Gül yaprakları bir, bir dökülünce toprağa
Ömür bitmiştir zaten ben sonbaharda ölürüm,
Hazan yaprakları uçuşurken havada hüzünle.
Nasıl bir bilinmezlerle sürüklenirim rüzgarlarla
Toz, toprak örter üstümü, herhangi bir yerde
Olmasın yerim yurdum ben sonbaharda ölürüm

Biz tabiata özenirdik çocuksu gülüşlerimizle
Her bahar çiçekler eşlik ederdi sevinçlerimize
Yazı, yaz gibi yaşardık kışı, kış her mevsimde
Ey sevdasına kurban olduğum memleketim benim

Yere en yakın mesafeden hasretle öpülesi topraklarımız

Şafaklarla uyanırım memleket sevdasına.
İzi düşer gönlüme gider dururum yoluna da
Şühedalar yükselir, kurban oluruz uğruna.
Al bayrağım salınsın semalarında gururla.

Güneşle doğarız aydınlık geleceğine ülkemin.

Sen ne zaman bu son diyeceksin gidişlerine.
Sende ki bu gidişlerin sonu olmayacak mı hiç
Hasret rüzgarlarının kaygıları sarar benliğimi
Mutluluğun şafaklarında yine yalnızlığım var.

Kavuşmalarımız misafir atmosferinde buluşmalar

Aç doğdum açlar elinde, varlık alemine
Bir garip hal dolanır dilime diyemiyorum
İstemedim dünyada ne serveti ne varı
Taşımaz bedenim çok mülkü biliyorum

Karun'un da kalmadı bu alemde serveti

Ben bedenimin göz yaşlarımla ıslandığı yerdeyim
İçimde hasret, hasretimde bir ateş, yanar içerden
Kalbimin sessiz sedasız çığlıklarını dinlemekteyim
Şimdi her şeyin siyaha çaldığı bir renkteyim sen bilemezsin

Alev, alev yanarken benliğim sensizliğe üşümekteyim