Nevzat Güney Şiirleri - Şair Nevzat Güney

İlan edilmemiş bir manifesto
Yazılmamış bir tarih
Tarafları olmayan bir anlaşma,aşk
Neden sancılı her doğum
Neden senin kadar zor sevmek
Kalbim unut bu aşkı

Önümden geçip gittin
Gittin mi sahiden?
Ben kalakaldım orada
Sana rastladığım o kaldırımda

Kendimi yenip,merhaba demek istedim sana

Sanki bir birimizi görsek
Güneş görmüş kar gibi eriyip gidecektik
Başımızı eğerek,
Kurtulabilir miydik acaba bu büyük günahtan?
Piç edilmiş bir aşk-en büyük günahımız

Ayaklarım bir pergel gibi kanırtarak çiziyor kaldırımları
Ve adımlarım geniş halkalar oluşturarak uzaklaşıyor benden
Sokaklar açılmış bir kapı sanki sensizliğe
Köşe başlarında başıboş serseriler kadar tedirgin kalbim
Her an bir vukuat işleyebilir ellerim
Ne olur ellerimi saklayacak bir yer göster bana

Gökyüzünde titriyor bulutlar
Çaresiz kalmış dalında yapraklar
Bir çıkmaz içinde şimdi tüm sokaklar
Kuytulara çekilmiş çaresizler,ıslanacaklar

Gökyüzünde titriyor bulutlar

Aşk cesurları sever
Çıkarıp kalbini atabilir misin ateşe
Sıcak bir merhaba için uzatabilir misin elini
Sevebilir misin yeniden
Sebepsiz gülüşlerin

düşün
gözlerini kapatmışsın
sırtını bir salkım söğüte yaslamışsın
yanından akıyor bir nehir
kokusunu taşıyor rüzgar,uzak kırların
gözlerini kapatmışsın;

Başka bir güne kaldı
en güzel sevdalar
yarım kaldı
yaralı kaldı
kala kaldı
başka bir güne

Ürkekse kalbim
Telaşlı ise ellerim
Sebepli sebepsiz ise gülüşlerim
Gözlerine dair hasretlerin içinde parçalanmışsa yüreğim
Sebebi sensin bu hallerimin

Ey benim şımarık yalnızlığım
Sen hiçbir şeye benzemiyorsun
Yine kalabalıklarda kendine bir yer arıyorsun
Utangaç, çekingen,ürkek
Minik ellerinden tutsam