Nevzat Güney Şiirleri - Şair Nevzat Güney

Öylesine gelmiştin aklıma
Sarı sıcak bir yaz gününde
Denizin köpüren dalgalarını izerken
ve kulağımda yalpalanan sesi varken yaprakların
Öyle bir sessizlik içinde
Öylesine gelmiştin aklıma

Ne çabuk da gitti
Oysa sevişmemiz gereken konular vardı
Paylaşmamız gereken sevinçler
Bizi bekleyen acılar vardı bölüşülmeyi bekleyen
Giderken bir elveda da denmedi
Ne zordur bu el-vedalar

Sanki bir birimizi görsek
Güneş görmüş kar gibi eriyip gidecektik
Başımızı eğerek,
Kurtulabilir miydik acaba bu büyük günahtan?
Piç edilmiş bir aşk-en büyük günahımız

Romeika


Şöyle bir yaz günü
sıcağı da almışız arkamıza
gökyüzü öyle mavi, öyle mavi

Hiç kimse anlamayacak
Neden böyle sevdiğimi
biliyorum
Ve bile bile
Uzun bir yola çıkar gibi
Çıkıyorum sana

Siyah gözlerinde
Anlamı saklı yaşanmışlıkların
Sıcak gülüşlerinde
Buruk neşesi ,belli belirsiz geçmişin
Kaç mevsim geçer sevdasız
Kaç çiçek açar umutsuz

Ayaklarım bir pergel gibi kanırtarak çiziyor kaldırımları
Ve adımlarım geniş halkalar oluşturarak uzaklaşıyor benden
Sokaklar açılmış bir kapı sanki sensizliğe
Köşe başlarında başıboş serseriler kadar tedirgin kalbim
Her an bir vukuat işleyebilir ellerim
Ne olur ellerimi saklayacak bir yer göster bana

Sen yoktun ,ben yoktum
Kimsesizdi kediler, boştu koltuklar yalnız trenlerde
Neşesi kaçmıştı uçurtma uçuran çocukların
Ellerinde ipi kalmıştı sadece,
Gökyüzü de yoktu
Kuru kalabalıklarda tek başına kalmış bir çocuktu düşlerim

sessiz düşlerim var sana dair
seni özlemek gibi bir derdim var
gözlerime saçlarının gölgesi düşmüş
biliyorum ki aramızda uzun yollar var
belki de yıllar ,belki aylar var
sensiz düşlerim var sana dair

Soğuk işlemişti içine
Çıkardı montonu
iyice hissetmek istedi soğuğu
iyice hissetmek iyidir dedi iç sesi
belki böylece unutabilirdi
içinde soğumayan o aşkı...