Her sabah yanımdan
Çok renkli bir kuş geçer
Öyle sevimli, ürkek,
Bakar kalırım ardından
Konmadan uçar gider.
Bir gün beni özlersen
Sahile koş,
Denizedir bu özlem.
Tut dalgaların ucundan
Ve çek,
/ Oğlum’ a /
Sen misin o, ara sıra
Arabamla kaçan çocuk,
Resimlerde, kucağımda
Çiçek gibi açan çocuk.
Hüzünlü gecelerde kalmışım, yapayalnız
Bekliyorum çaresiz kim bilir böyle neyi
Ve sil baştan etmişim bir kalemde her şeyi
Bir hesap sonrasında bu da mı olacaktı,
Sen de mi peşim sıra mendil sallayacaktın
Bir gün karşılaşacağız mutlaka
Bundan
Güze çıkacağım kadar eminim.
Direnmeyip geleceksin imbatla
Gönlümün sevgi kızı.
Geldik,
Bir parça ışık kamaştırdı gözlerimizi
Yaşadık,
Güldük... ağladık…
Küçük bir el verin bana
Bulutlar kadar yumuşak
Küçük bir okul verin
Yuvam gibi, sımsıcak
Güne ışıdığında dağlar
Doğa’ nın uyanmak vaktidir,
An, diriliş anıdır.
Azıklar hazır akşamdan
Ayakta hane – ahır
Gökyüzünün rengi değişti önce
Sonra doğa’ nın, denizlerin
Felâket ulağı düştü yağmurlar
Yapraklar kavruldu tazeliğinde
Akıp gitti yeşili, gelmeden güzler.
Sil burnunu, gözlerini
Öyle mahzun bakma çocuk
Sana bir şey diyemem ben
Sus, ağlama, yapma çocuk.
Bilirim, sen de küçüksün
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!