Benimle bir sabah kahvaltısı istermiş
domates, salatalık, iki üç zeytin
biraz tuzsuz peynir yermiş de,
aslında gülen yüzüm,
bir bardak demli çay
ve sohbetim yetermiş.
Boğazı dokuz değil,
Tek boğum olanlardan,
Korkmalı, kaçmalı.
Nereye mi?
"SUS"a...
Her ne kadar "SUSMA" diyorsam da.
Kimin kayığına binip,
Onun küreğini çektiysen.
Ne zaman "SEN" oldun?
Sor kendine,
Var mısın?
Bak kendine,
Bambaşka hallerdesin,
kendinden çok ötelerde
boşluktasın,
tuhaf bir hoşlukta..
Hangi makamda söyleyip,
hangi makamda susuyorsun.
Çocukluğumuzdaydı,
“Kader kısmet beş kuruşa,
Kader kısmet bedava" çekilişleri,
Sevda yağmurlarında ıslanma düşleri...
Şimdilerde ki, kalp üşümeleri,
Onsuzluğum yok,
Çünkü "O" yok.
Olmasını ister miydim?
Bilmem ki..
Olsa bin bir türlü,
Olmasa bir türlü.
Dün uyandım; heyyoo hava günlük güneşlik ama kar yağmış geceden. Biraz eritiyor güneş karları derken yine kaçtı bulutların ardına. Sonra ooff bir rüzgar ve tekrar yağmaya başladı kar, hem de tipi öğlene kadar… Akşam üstüne doğru batmaya yakınken güneş; kurtuldu bulutlardan gösterdi ışıklı, sıcakcık yüzünü, ılıttı ortalığı azıcık, sonra da gitti, battı.
Ve gecenin koyu karanlığı çöktü ortalığa, kapattım perdelerimi...
Benim doğum günümdü ya dün; hani dört mevsimi yaşadım ya sanki bir günde, aynen ben gibisin dedim havaya: Neşeli, sıcacık, kimi zaman da hüzünlü, gerektiğinde soğuk ve hak edene fırtınalı, karlı. Ama gönlünde ki aydınlık herşeye rağmen var olan…
Ve perde..! diyeceğim günün birinde… Perde kapanacak, sımsıkı.
İşte o perde kapanmadan önce, insan gibi insan olmaya çalışıyorum ben hâlâ...
Hak edene söverim de, yazarım da.
Bu kadarla anlamazsa;
Bi de sağ çakarım ağzına, dökülür dişleri
Bir daha çıkar çıkmaz, bana nee..
Çıkarmasınlar yahu zıvanadan insanı.
Anladığı dil, anladığı tavır gerekli bazılarına,
Ve anason kokulu akşamlarda
gül kokusu ararsın da...
Almaz ki burnun,
kokusunu gülün.
Dibine kadar batmışsa,
anason kokulu bir aşka...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!