Dibe vurdum diye üzülme,
aralarda kaldığında
ve tekrarları yaşarken,
hayatı ıskalar insan.
En dibe vurmadan,
en yukarıya çıkılmaz.
Aşk nerelerde yanılmaktır acaba
nelere yenilmektir, bir daha bir daha.
Hangi yalanlarına inanmaktır sevgilinin,
hepsine mi bile bile…
Kırılmasın diye uğraştığımız kalbimizi
Vakti gelen gitti, ya da ben gitmesini kolaylaştırdım (hızlandırmış bile olabilirim) zaten gidecek olanın.
İnsan gibi uğurladım; bütün insani duygularımı yaşayarak, yaşatarak… Anladınız siz onuuu... ;)
Aaa başka türlüsü de olamazdı ki canım; insanım ben etten, kemikten, duygulardan, sinirlerden, bilumum iç organlar ve bi dünya hormonlardan ibaretim.
Anaerkil ailem var, ben merkezci genlerim var, akıllı ve zekiyim de ayrıca, hepsinin hakkını vermek gerekir di, dimi amaaa... ;)
Yıpratılmış ilişkiler,
eskitilmiş sevgiler
eskitilmiş dostlar,
eskimiş ayakkabılar gibidir.
Eskimelerine rağmen,
kıyamam ben yine de.
Başımı okşayan el ol
El olma yarim ol
Ellerimin eli ol
Ellere el ol.
Hayat; bisiklet üzerinde pedal çevirmektir... Çevir durmaksızın!
.
Hayat; araba kullanmaktır. İster at arabası, ister otomobil. Kamçıla veya marş basarak başla işe... Anahtar sizde!
.
Hayat; makinist olmaktır. Yolcular size emanet. Önce can, sonra canan.... Gerçek!
.
Tutuşacak ellerimiz,
konuşacak dillerimiz,
bakışacak gözlerimiz olmayabilir günün birinde
ki yaşlanmayı beklemez bile belki de
o gün, erkenden gelip çatar bize...
Demledim...
Vaktinde gelmeli
Tadı kaçmadan
Soğutmadan
Sıcağı sıcağına
İçmeli
Buğu olup kaybolmadan yakalamalıyız aşkı
O buğu, yağmura dönüşünce ıslanmalıyız sırılsıklam.
Arka mahallenin yangınından bize ne be?
Ve sokağın haykırışlarını bastırmalı, aşkın haykırışları....
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!