Birlikte yol alıyoruz hüzüngülüşlü düşlerden .
Bir hüzünkıran yürek atıyor sol yanımızdsa.
Sağımızda, cephesiz kardeş zulmü zaman.
Ve elinde kalan son bir gönül yarası.
Ne zaman göğe açsam avcumu uçacak gibi.
Sevdalardan birlikte yol alıyoruz.
Yaşamak güzel şey, kendini bilince.
Özüne eğilip hayatı hissedince.
Bir ömür sarfsetsen de sonu hep kendince.
Bilmek mümkün değil, hayat gizemlice.
En çok kendini ara bul keyiflice.
Işık saç sevdiklerine, gönüllüce.
Güz günlerinin ruhu bir başka eser kapımda.
Gönlümde, unutulmuş nağmeler çalar bu aylarda.
Hazan mevsimi hüzün mevsimidir biraz da.
Sarı kızıl sonbahar sarar ruhumu,
Bir başka biçimde, eylül akşamlarında.
Gönenir doğa tüm renkleriyle bir anda.
Bacağı çatlamış bir sandalyede
Oturuyorsun sanki, ha düştü ha düşecek...
Ya da balkonda tek başına gece vakti...
Parkta, sokakta mı gördüm en son seni?
Hatırlayamıyorum bile.
Bir hayal miydin yoksa sadece?
Kulağımda çınlayan sesin kalp atışıyım.
Sözümün ucunda, akan heyecanın sevdasiyim.
Gelmis gecmis ne varsa icimde senli sensiz.
Her birine koksuz bagsiz asılıyım.
Sadece bir heves mi serkeşliğim?
Başı bos yılların sancısı zaman.
Bir şarkının nota vuruşunda büyür hayat.
Bir kızıl yelpazenin gün ışığı oluşunda ...
Siyaha çalan yeşilin güneşe sığınışında...
Bir hüznün kilidini kıran kalp atışında büyür hayat.
Gün ışığında sevdanın demi.
İçli melodiler sesi gibi.
Sesime ses verir sanki.
Suya hasret gülün dikeni.
Kendimle oturdum yeni.
Sohbet ettim, ey sevgili!
Gecenin çıkmaz sokak gibi kollarında.
Saatin tik taklarıyla demleniyorum.
Aklım sürgün bu şehirden,
Ufkumda aydınlığı bekleyen hasret.
Suskun yüreğim kaleme sarılıyor.
Dile geliyor dizelerde.
Bir boşluğun kapısından giriyorum sanki şehre.
Bu şehir, benim kentlerimin yazgısı.
Denizi, martısı, rüzgârıyla...
İçimin sarsılmsz sancısı.
Öyle bir yer ki göğü yok sanki,
Öyle bir kent ki masum yüzlerin
Bir ah çeksem,eskiden yıkılan dağlarım!
En sulu keşkelerimin pişmanlık vadileri.
Sulamayı geçe bıraktığim çiçeklerim.
Gözümün nuru yaban güllerim...
Annemin o atmaya kıyamadığı eşyaları...
Kapıdan geçerken seslenemediğim gururum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!