Nesrin Özdemir Saldıran Şiirleri - Şair ...

Hiçbir şey yok, aramızdaki sadece
kocaman boşluk.
Seninle karşılaştığımız sahil yolunu,
Sular kapatmış, aşk sözleri silinmiş.
Kalpler mi taşlaştı yıllar geçtikçe.
Nerde o eski dostluk, nerde o mutluluk.

Küllenmez aşkım dillerde.
Derilmez sevdam ellerde.
Onulmaz, yaram gönüllerde.
Sevdanın demine vurmuşum ben.
El ne der, dost ne der neyleyim?
Sevmeyi, sevilmeyi senden öğrendim.

Bir bahar rengi konuverir gözlerimize ,
başka doğa ışır yüzümüzde,
renk renk cümbüş çalar patikalar,
ağaçlarca özgürlük yürür bedenimize;
ruhumuzda uçar martılar,
ahengin sonsuz vuruşudur ;

Ozanlar, aşıklar diyarı yurdum.
Mavi gök denizle, görürüm günü.
Dağı ayrı güzel, ovası ayrı.
Laleler diyarı, gül bahtiyarı.

Savrulur ebruli akşamlarda deli yüreğim
Sol yanımda çırpınan, kuş sesiyim.
Kanadını açmış, hırçın diyarlarda, başım duman.
Ucunda göğü besleyen martılara, takılı kalp atışlarım.
Darmadağın bulutlara yaslanan yıldızlar gibi...
Ay ışığına aşık seyr ü sefer eden melodiler...

Gözümü açtığım dünyada,
Mis kokulu bahçelerim var.
Erguvanı, sümbülü, gülü, karanfili ile...
İçinde binbir çeşit diyar var.
Kederden yok eser, hep neşe hep seher.
Gözümün yaşı aksa da tek bir sefer,

Bir ağaç dalında kuş olsam.
Bir seher rüzgarında açan gül.
Sevda olsam, kendi başına hür.
Yeni açılmış gonca olsa ellerim.
Koşsam yanına, diyardan diyara yârim.
Nice serveti değişmem, saçının teline.

Penceremin önünde karanfiller,
Balkonumda fesleğen kokusu...
Elimde bir fincan çay, yazılarım,
Kitabım ve huzur veren dinginlik.
Denizin sesi duyuluyor uzaktan.
Dalgalar büyık bir huşû içinde.

Yaşamın tadı bir an,
Ne varsa, anda yaşanacak olan.
Şu kısa ömürde sevmek, sevilmek an be an.
Kıymeti bilinmeli anın, geçiyor zaman.
Sevinci, kederi hayatın hepsi bir anlık.
Tadını çıkar sen de hayatın anlık.

Yalnız bir sokağın gözleri dikili üzerimde.
Evler bacalarından korku salıyor, karanlıkta.
Derin dehlizlerden göz kırpıyor gibi
Sokak lambaları.
Arkama bakmadan yürüyesim geliyor,
Ürpertimden kaçıyorum.