Nesrin Göçmen Şiirleri - Şair Nesrin Göçmen

Bu kadar uzakta olmasa idik,

Şu anda yanına koşar gelirdim....

Albümde, mazide kalmasa idik,

Edepli yazarak şair olunmaz
Önüne gelene saldıracaksın
Tebrikle boğarken sürü sürü kaz
Kalemi “şerefe” kaldıracaksın
.
Soruda işaret çengel olurken

.
Sabrımı zorladın yıllardan beri
Taşınca yollara vurup da gittim
Özenle yonttuğum kutsal eseri
Umut tükenince kırıp da gittim
.

Çaldı güllerin rengi maviye,

Umutlar dönüştü yeşile

Çağrı'nın sessizliğinde

Eskimiş yılları kayıp saymadan
Işığın sesiyle konuşabilsek
Doğrunun eğrisi bize uymadan
Ebruli bir yerde buluşabilsek
.
Göğsünde batarken kayıp yıldızlar

Pamuklar içine doğan bebeğim
Suskun bakışını dillere çevir
Toprağına küskün açmaz çiçeğim
Günâhı kovansız kullara çevir
.
Olamaz bir engel kavuşuruz biz

Sn. Afet Kırat'a
emeklerinden dolayı
çok teşekkür ediyor,
saygı, sevgilerimi yolluyorum...
.
Nesrin Göçmen

.
Kıskanç dalgalara çarpan yüreği
Hiçbir şey onarmaz kaçışlar bundan
Şüpheler ağırdır aşkın gereği
Baharlar biterken açışlar ondan
.

Sen çocuktun,

Ben çocuktum..

Yaptık işte,

.
Hani bana demiştin,
'sen yaşamı her zaman ciddiye alarak mı yaşayacaksın? '
Otuz küsur yıl sonra verebiliyorum bu sorunun yanıtını ancak.
“Evet, ben yaşamı bu kadar ciddiye almak zorunda değildim,
ama çok ciddiye alarak yaşadım, maalesef! “