Vakit gecenin bir yarısı
Gece giyinmiş yine elbisesini
Rengi katran karası,
Ben artık dayanıyorum da yokluğuna
Yüreğim istediğini aldırmaya çalışan bir çocuk edasıyla
Yırtıyor ortalığı
İnsanın canı en çok geceleri acırmış.
Ey canımı acıtan yar,
Ne gecen var ne gündüzün…
Yokmuş hasretten delirenlerin kapatılacağı tek göz oda
Ey yokluğuyla delirten insafsız,
Gitmeseydin eğer
Götürdüğün yarınlarımda
Bir tek seninle olurdum,
Yan yana
Koyun koyuna…
Kolum kolunda
“Her geliş,bir gidişin habercisidir
Akıllanmazsın… Eh sana kalbim eh sana…”
Önce gelirler aklına otururlar
Bilirler çünkü
Aklın başındayken
Bir çok yazıya,
Bir çok şiire konu olmuştur dostluk..
Bir çok şair
Kelimelere sığmayacağını bildiği halde
Kaleme almıştır dünyada hiçbir şeyle ölçülemeyecek olan bu duyguyu
Ve her yazının ortak fikridir
Halimi görenler sanıyor ki;
Benim açlığım
Aşka ve sevgiye…
Bilmiyor aşkım hiç biri
Söylemiyorum onlara
Özenle kurulduğum yüreğinden
“Her ayrılık bir yürek ağrısıdır,
Her ağrı,asla dinmeyecek bir sancıdır…”
Ağrımsın…
Ne zaman elim gitse
Yüreğimde bıraktığın boşluğa,
Hayalini bile göremiyorum artık sevgili
Ama sanma ki;
O aşık olduğum gözlerinin
Can alıcı ışığından…
Yüreğinin karanlığında kalmaktan
Göremiyorum artık
Aklım firarda
Yüreğim girdapta,
Ve ben bırakıp gidemiyorum hiç bir şeyi
Çırpınıp duruyorum sanki arafta...
Sesler duyuyorum
Ayrılıklara inat yayılayım her bir zerrene..
Sana bakanlar seni değil bizi görsün...
Bırak yıldızlar utansın,
Bu aşkı anlayamadıklarına.
Gel biz aşkı bir daha anlatalım dünyaya...
Gün gelip kapadığımızda gözümüzü,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!