un ayıklıyor bir kadın
yoğuruyor kendini
yalınayak hayaller esinliyor
ateşi ateşle söndürüp
düş-gerçek ikileminde
kiri kirle yıkıyor
Tatlı gülümseyiş göğün yüzünde
sesinde şık bir bahar
esas duruşta bahçeler tekmil
kutlanıyor zifafı ay ve güneşin
bir deli atar ki yüreğim
Irgatım tarlalarında
yarın sepiler dün biçerim
sangılı
kutuplaşırım kendimle
aldanışın serinliğinde tutuşur tenim
Bir çaresizlik, her zerresinde tenimin
Suyunu deviren nehir
gecesini kaybeden sokak lambası
bahçesini şaşıran ağaç
bir ses, bir soluk... ellerim yetmiyor
senden
öylesine bir bakış istemem
bana yüreğinle bak, düşlerinle
içimi titret, tenimi ürpert
seni imgeler belleğim
zamansızlık şiirinde
aşağılaşır gökyüzü
yıldızlar düşer avuçlarıma
her biri sen, çoksun
Iğıllar geçiyor düşünlerimden
hoyrat kullanıyor harfler sesimi
ellerime, sis damlıyor ince ince
çağıltı bekliyor, susuyorum
cesaretim bileytaşında
çok sevdim dedi
yüzünde mevsimin kısır gölgesi
aşktı, aceleye gelmez
sözcükler çoğaldı, sessizliği de
zaman
gün başlar
bir telaş bir koşmaca
gidenler gider
mutsuz yüzler kalır geride
bıkkın yüzler
asla sonu gelmeyen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!