ne denizini sevdim bu şehrin
ne göğünü
bir bakire edasıyla nazlanıyor martılara
göz kırparak kıpırdanıyor dalgalar
ışıklar uzağıma düşüyor
ben mi sevdalıyım
önce,
kulağıma fısılda
aşkı bileyim
sonra dudağıma
bir ışık ol süzül ruhuma
seni hissedeyim
gece çöküyor
yorgun kanatlarına rüzgârın
serzenişler yalıyor dudaklarımı
bir uçurum gelmeyişin
bir yalnız ölüm
Güneşin sustuğu yer kül kokulu şehir
titreyen alevine açılıyor karanfilim
ilkyaz düşüne yalpalıyor soluğum
vakit sevişmeyi vuruyor, mevsimin önemi yok
sesim üşüyor
gün gelir
akan su, batan gün olur
gidersin
ne aşk kalır
ne yer minderinde sohbetler
hararetli kavgaların da biter
Ne yıldızı var, ne sıcaklığı
gecenin hep soğuk yüzünde gözlerim
belleğim,
geçmiş ve geleceğin kör noktasında
yersiz korkular dirilir ölü toprağında
Bir sarı bahar hüznü tenimde
yüreği suskun kuğu gölünün
gidiyor sessiz ve sakin
yağmur gözlerimde usul usul
ömrümdü bıraktığım, bir buğday tanesi
Yağmurkuşu göç etti, serçeler de
güneşim kül
yağmuru sorguladım sen yağdın
ben sırılsıklam.
yalınkat seviler kutsanır (mı)
Beni anlamaya çalıştınız mı hiç
düşündünüz mü sevme olasılığımı
görebildiniz mi yüreğimi
geçtiniz mi kapımdan
gittiniz mi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!