geceler gamlı geçti bu yaz
günler neşesiz
sensiz kaldılar diye
çekirgeler bile sessiz
................saksılar çiçeksiz
beni diyorsan eğer
Dilime yansır adın bitmeyen
ha gecenin koynu, ha alnı güneşin
düşün zamanı mekanı yok
yeryüzü kavrulurken ağlatırım
ya da güldürürüm mor bulutların ardından
Noktalanır imgeler düş kıtlığında
incisi dökülür gecenin
umut (mu) yaşamla aramda
bin ölümü yeğlerim
bir gönül esimi uzaklardan
alışır mıyım dersin
ölüme alıştığım gibi
sensizliğe de...
böyle çekip gidemezsin alıp da başını
bana bir sevda borcun var elleri kınalı
gidişlerini seyrediyorum
başım dik, gözlerim bulanık
yük oluyor şehir omuzlarıma
sesime yasak yerinden kopuyor
geçmek bilmiyor gece düşsüz
ah o sınırsız öfkem
gideceksin biliyorum
koynuma kış doldurup birazdan
bir başına kalacak yine ellerim
boynum yine eksik bir yandan
Çoruh’a vermişim sırtımı
palavra tozuntusu şöyle bir uğramak
gecesi masif ürkü
bu benim dağım, yasaklı ve laçin
gözlerimin ertesi deniz
Zannetme sevgilim sensiz ölürüm
Bu aşkı boynumda böyle sürürüm
Ömrümce perişan halde yürürüm
Senden önce vardım, sonra da olacağım
Gidiyorsan eğer sen kaybedersin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!