Minik ıhlamur ağacında parmak izlerin
yağmurlar yıkasa da silinmez
yaprağında büyür ellerin
büyür
dibine düşer yine ellerin
Vazgeçiyorum işte
sıkıntılarımdan,
günahlarımdan
ve aşktan
yelken açıyorum, gecenin
Böyle güneşli günleri sever
bahçemdeki ağaçlar
yaprakları bir başka parıldar.
rüzgar,
oynaştırır dalları hafifçe
sarmaş dolaş olur yerlerde
bir tas gökteki ılgım
sen - sin
ellerimin az ilerisi
ah tutabilsem
sevgiliye ağlaşıyor
Artık açar çiçekler
Uçuşur kelebekler
Gözüm yolunu bekler
Ben aşık oldum
Yüreğim dolu umut
aşk damıtıyor dağlarım
dörtnala karadenizken kavlim
hırçın, öfkeli ve hassas
derinlerinden kaçkar’ın
seher taşıyorum öğle sıcaklarına
Gemiler boşaltır limanlar
aşka amade imler pür telaş
kapılar zorlanır, kapılar
kırılır orta yerinden ben/deniz
zaman eskidi, aşk da
bu yıl da mevsimi geçti ankara’nın
yine başladı yağmurlar
puslu sabahlara açılır gözlerimiz
yine şemsiyeler tutar ellerimiz
ne kış olduğunu biliriz mevsimin
Bugün 23 nisan
Ötün kuşlar, açın çiçekler
Ölü toprak dirilsin
Bugün bayram var
Bugün şenlik var
Biz varız
biraz mahcup, utangaç
cüretkâr kimi zaman
soluk soluğa
tenimden
misafir gibi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!