Bu gün günlerden söz de iyi pazar
Tansiyon şeker beni üzer de azar
Neylesin garip başım
Serum kolda oturup halini yazar
Feryat edip inle dedin
Yar kalbini dinle dedin
Günden güne tüken dedin
Şu ömrümün yollarında
Gözyaşımda can döküldüm
Aşkın en zorundan geçtim de geldim
Yar diye ben onu seçtim de geldim
Aşktan sarhos oldum içtim de geldim
Sorma bana sen o aşkı tükendim
Ben onun uğrunda benden vazgeçtim
İzliyordun
Her bir turumu
Sana ne hatırlatıyorum bilmiyorum
Gözlerinden ışığın bin ahengi süzülürken
Kalbimde kaç tur atmıştım acaba
Kaç sevi yitikti
Hüzün toprağıyla karılmış hamurum
Gerek görmemişler
Şu dünyada insanlar
Vefa suyunu
Oysa istediğim başka
Bedenime sıhhat ömrüme afiyet
Hayatın kıyısını aştım
Sessiz kendi halimde
Şimdi ortasındayım
Hasretinin varisiyim
Tecelli etmiyor vuslat bir türlü
Özledim diyorum
Ne maziyi anlat ne de bu günü
Unuttum seninle geçen dünleri
Ateşli cürmüne denk olan günü
Defterden koparıp yaktım bu gece
Cihana padişah olsan ne olur
Sönüyor mumların yatsıdan sonra
Ölümsüz bir aşık olsan ne olur
Yalansız sevmeyi bilmezsin sonra
Yalancının mumu çabuk sönermiş
Vuslatsız bir aşka tutuldum ya rab
İnleyip incinip tükeniyorum
Gönül ağacımın yuvası ya rab
Severek bakınca seviniyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!