Yirmidört saat yetmiyor seni yaşamaya
Hiç gitme yanımdan bir adım öteye
Seninle arama ve bile girmesin
Sen ve ben değil , biz olalım
Olmuyor sensiz
Bu gece ki düşümde sevgiyle kucakladın
Güllerin pembesiyle başıma taçlar taktın
Gözlerime bakarken sımsıcak sarmaladın
Nasıl mutluyduk bilsen sanki gerçek sanırsın
Aşka inanç kalmamış yaşayıp gidiyordum
Bir kadın tanıdım hiç büyümemiş ruhu
Bakışı ceylan, fıtratı aslan olan
Konuştuğunda kelimeler şekerpare tadında bal olan
Tuttu mu çocuksu keçi inadı
Öldürsen kararından vazgeçmeyen
Hani Allah için çokça adil olan
Senin hiç dostun öldü mü
Benim öldü
Ben şimdi kimin kapısına varacağım
Kiminle bir lokmayla
Bir ahali doyuracağım
Bazen anlatmak istersin içindekileri
Sadece susarsın
Duyuyor musun sustuklarımı can
Duyuyor musun beni
Özledikçe
Dikleşen yokuşta
SEN KİMSİN
Bin secde etsen de yetmez nefesin
Murad almak nerde sen neredesin
Kirli paslı kalbin çöplük gibisin
Sen kimsin mutluluk senin neyine
Geçmişten duydum senin adını
Bin yıl geçmiş unutmuşum sanını
Sorma ne olur sen yine benim halimi
Sen ben de değil sen de kal
Sen sana lazımsın bana değil
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!