– En tehlikeli kelime nedir Olric? + Ama’dır efendim bana göre. – Neden Olric? + Önceden söylenen her söylemi veya kelimeyi öldürür! Mesela, seni seviyorum ama. gibi.
Sen yoktun o zamanlar Çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben Ne zaman bir dert gelse Yağmur yağar dinler dokunur Ve topraktan kalkan o kokuyu koklardim. Ateşim sönerdi.... Sonra büyüdüm Gözlerini gördüm yandım Yağmur yağdı İlk defa sönmedim ben Yağmurdan daha fazla seni sevdim..
Gitmek vakti geldi Olric... Nereden gitme vakti geldi efendimiz ? Kalbinden Olric kalbinden Hiç gelmemiştinizki efendimiz... O zaman neden bu kadar canım aciyor Olric ? Çünkü hep kalbindesiniz sanıyordunuz oysa o sizi hiç almamıştı kalbine efendimiz.... Beni neden uyarmadın Olric ? aşkından sağır olmustunuz efendimiz.. Anladim Olric....
Hayalin kırılması değildir Hayalkırıklığı, Güvenin buruşturulması Emelin çöpe atılmasıdır.... Denizden çıktığınızda Donsuz olduğunuzu anlamanızdır. Ne denize kızabilirsiniz Ne dona. Yalnızca Kendi salaklığınıza.......
Siz bilmezsiniz albayım :
insanlık tek başına kollarımda can verdi.
Yanında kimseler yoktu.....
Zaman her şeyin ilacıysa
fazlası intihara girmez mi?..
Bir silgi gibi tükendim ben.
Başkalarının yaptıklarını silmeye çalıştım.
Mürekkeple yazmışlar oysa.
Ben kurşun kalem silgisiydim.
Azaldığımla kaldım...
Beni anlamalısın çünkü ben kitap değilim,
çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz,
yaşarken anlaşılmaya mecburum...
– En tehlikeli kelime nedir Olric?
+ Ama’dır efendim bana göre.
– Neden Olric?
+ Önceden söylenen her söylemi veya kelimeyi öldürür! Mesela, seni seviyorum ama. gibi.
Ne zaman hayata tutunmaya çalışsak hep mahrem yerleri geldi elimize....
Kimse yalnızlığında cesaret almasın
En güçlü anımdır yalnızlığım
Çünkü ben daima tek başıma iktidarım
Sen yoktun o zamanlar
Çocukluğumda
en çok yağmuru severdim ben
Ne zaman bir dert gelse
Yağmur yağar dinler dokunur
Ve topraktan kalkan o kokuyu koklardim.
Ateşim sönerdi....
Sonra büyüdüm
Gözlerini gördüm yandım
Yağmur yağdı
İlk defa sönmedim ben
Yağmurdan daha fazla seni sevdim..
Gitmek vakti geldi Olric...
Nereden gitme vakti geldi efendimiz ?
Kalbinden Olric kalbinden
Hiç gelmemiştinizki efendimiz...
O zaman neden bu kadar canım aciyor Olric ?
Çünkü hep kalbindesiniz sanıyordunuz oysa o sizi hiç almamıştı kalbine efendimiz....
Beni neden uyarmadın Olric ?
aşkından sağır olmustunuz efendimiz..
Anladim Olric....
Göğüs kafesimde bir serçe tutsak kaldı senden sonra...ne o özgür olmak istiyor nede ben azat edebilirim artık.....
Dalgalar dövdü hayallerimi....
Sığınacak bir liman aradım...yaslanacak bir omuz aradım...içimi dökecek bir insan aradım...Sen yoktun...
Bana uzun bir kelime söyle Olric
Unutmak efendimiz
Bu kelime sadece yedi harf Olric
Ama bir ömür sürüyor efendimiz...
Keşke nedir Olric ?
Hatalarımız. Efendimiz
Cok mu hata yaptık Olric ?
*keşke diyecek kadar efendimiz...
kalbine aşkımdan köz bırakmadan
ardımdan denecek söz bırakmadan
maziden bir parça iz bırakmadan
ben toprak olayım sen beni unut..............
Sevmek kazandırmadı
Sevdikçe kaybettim seni........
Dinmiyor hiç bu akşam
ne gözyaşım ne acım.....
Uzağımdasın
ama hiç kimsenin olamayacağı kadar içimdesin
derinde...
Bil istedim..
şarkılar yazdım sana
sazlar seni kıskandı
içimdeki sevgiler
hazlar seni kıskandı......
düşünüyorum seni
mahzun bakışlarını
ve o gülen dudaklarını
unutmak istiyorum....
Ah be eylül hep sende ölüyorum
Sende başlıyor ölüm yıl dönümlerim......
son defa öp dudağımdan
yak ne varsa benden kalan........
Hayalin kırılması değildir
Hayalkırıklığı,
Güvenin buruşturulması
Emelin çöpe atılmasıdır.... Denizden çıktığınızda
Donsuz olduğunuzu anlamanızdır.
Ne denize kızabilirsiniz
Ne dona.
Yalnızca
Kendi salaklığınıza.......
benim bütün dualarım seninle.......
yanında değilim
gelemiyorum sana..
içimde deli fırtınalar
hasta olursan kim bakar sana
kim tutar elini
başın dişin ağrımasın
sen iyi ol
daima iyi ol
sen dünyaya düşmüş bir meleksin.....
seni haketmiyorum ben......
Gel seninle bir daha ağlayalım;
yaşanmışlara,
yaşanmamışlara
bir de hiç yaşanmayacaklara.....
bir gün sevdiğimi anlayacaksın
o zaman ellerin bomboş kalacak................
som altından taç olsan
aşkıma muhtaç olsan
derdime ilaç olsan
affetmem asla seni......
Bazen acıyorum kendime...
Yaslanıp yürüdüğüm doğrularımla,
yanlış omuzlara baş koymuşum meğer.
Ben verdikçe isteyen, ve hep “fedakarlık gerek” diye sineye çektiğim insanlarla kesişti yollarım..
Hani yüreğimde taşıdıklarım ağır gelmedi de bana,
yorulduğumda umutlarımı tazeleyecek bir yüreği karşımda bulamadığımda tükendim.
Evet bazen acıyorum kendime...
Ruhumdaki bu kanayan yaraları dindiremiyor'um
Ve aynaya bakınca,
yüzümdeki “DEĞDİ Mİ? “
diyen o acı tebessümü bir türlü içime sindiremiyorum..........